удо́ўжаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
удо́ўжаны | удо́ўжаная | удо́ўжанае | удо́ўжаныя | |
удо́ўжанага | удо́ўжанай удо́ўжанае |
удо́ўжанага | удо́ўжаных | |
удо́ўжанаму | удо́ўжанай | удо́ўжанаму | удо́ўжаным | |
удо́ўжаны ( удо́ўжанага ( |
удо́ўжаную | удо́ўжанае | удо́ўжаныя ( удо́ўжаных ( |
|
удо́ўжаным | удо́ўжанай удо́ўжанаю |
удо́ўжаным | удо́ўжанымі | |
удо́ўжаным | удо́ўжанай | удо́ўжаным | удо́ўжаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)