суво́раўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
суво́раўскі |
суво́раўская |
суво́раўскае |
суво́раўскія |
Р. |
суво́раўскага |
суво́раўскай суво́раўскае |
суво́раўскага |
суво́раўскіх |
Д. |
суво́раўскаму |
суво́раўскай |
суво́раўскаму |
суво́раўскім |
В. |
суво́раўскі (неадуш.) суво́раўскага (адуш.) |
суво́раўскую |
суво́раўскае |
суво́раўскія (неадуш.) суво́раўскіх (адуш.) |
Т. |
суво́раўскім |
суво́раўскай суво́раўскаю |
суво́раўскім |
суво́раўскімі |
М. |
суво́раўскім |
суво́раўскай |
суво́раўскім |
суво́раўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суво́рына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
суво́рына |
Р. |
суво́рыны |
Д. |
суво́рыне |
В. |
суво́рыну |
Т. |
суво́рынай суво́рынаю |
М. |
суво́рыне |
Крыніцы:
piskunou2012.
суво́севы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
суво́севы |
суво́севая |
суво́севае |
суво́севыя |
Р. |
суво́севага |
суво́севай суво́севае |
суво́севага |
суво́севых |
Д. |
суво́севаму |
суво́севай |
суво́севаму |
суво́севым |
В. |
суво́севы (неадуш.) суво́севага (адуш.) |
суво́севую |
суво́севае |
суво́севыя (неадуш.) суво́севых (адуш.) |
Т. |
суво́севым |
суво́севай суво́севаю |
суво́севым |
суво́севымі |
М. |
суво́севым |
суво́севай |
суво́севым |
суво́севых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
суву́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суву́сце |
суву́сці |
Р. |
суву́сця |
суву́сцяў |
Д. |
суву́сцю |
суву́сцям |
В. |
суву́сце |
суву́сці |
Т. |
суву́сцем |
суву́сцямі |
М. |
суву́сці |
суву́сцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
сувучані́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сувучані́ца |
сувучані́цы |
Р. |
сувучані́цы |
сувучані́ц |
Д. |
сувучані́цы |
сувучані́цам |
В. |
сувучані́цу |
сувучані́ц |
Т. |
сувучані́цай сувучані́цаю |
сувучані́цамі |
М. |
сувучані́цы |
сувучані́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
суву́чань
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суву́чань |
суву́чні |
Р. |
суву́чня |
суву́чняў |
Д. |
суву́чню |
суву́чням |
В. |
суву́чня |
суву́чняў |
Т. |
суву́чнем |
суву́чнямі |
М. |
суву́чню |
суву́чнях |
Крыніцы:
krapivabr2012.
сувыдаве́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сувыдаве́ц |
сувыдаўцы́ |
Р. |
сувыдаўца́ |
сувыдаўцо́ў |
Д. |
сувыдаўцу́ |
сувыдаўца́м |
В. |
сувыдаўца́ |
сувыдаўцо́ў |
Т. |
сувыдаўцо́м |
сувыдаўца́мі |
М. |
сувыдаўцу́ |
сувыдаўца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
сувыкана́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сувыкана́вец |
сувыкана́ўцы |
Р. |
сувыкана́ўца |
сувыкана́ўцаў |
Д. |
сувыкана́ўцу |
сувыкана́ўцам |
В. |
сувыкана́ўца |
сувыкана́ўцаў |
Т. |
сувыкана́ўцам |
сувыкана́ўцамі |
М. |
сувыкана́ўцу |
сувыкана́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.