Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

суво́раўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суво́раўскі суво́раўская суво́раўскае суво́раўскія
Р. суво́раўскага суво́раўскай
суво́раўскае
суво́раўскага суво́раўскіх
Д. суво́раўскаму суво́раўскай суво́раўскаму суво́раўскім
В. суво́раўскі (неадуш.)
суво́раўскага (адуш.)
суво́раўскую суво́раўскае суво́раўскія (неадуш.)
суво́раўскіх (адуш.)
Т. суво́раўскім суво́раўскай
суво́раўскаю
суво́раўскім суво́раўскімі
М. суво́раўскім суво́раўскай суво́раўскім суво́раўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суво́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суво́ры суво́рая суво́рае суво́рыя
Р. суво́рага суво́рай
суво́рае
суво́рага суво́рых
Д. суво́раму суво́рай суво́раму суво́рым
В. суво́ры (неадуш.)
суво́рага (адуш.)
суво́рую суво́рае суво́рыя (неадуш.)
суво́рых (адуш.)
Т. суво́рым суво́рай
суво́раю
суво́рым суво́рымі
М. суво́рым суво́рай суво́рым суво́рых

Крыніцы: piskunou2012.

суво́рына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. суво́рына
Р. суво́рыны
Д. суво́рыне
В. суво́рыну
Т. суво́рынай
суво́рынаю
М. суво́рыне

Крыніцы: piskunou2012.

суво́севы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суво́севы суво́севая суво́севае суво́севыя
Р. суво́севага суво́севай
суво́севае
суво́севага суво́севых
Д. суво́севаму суво́севай суво́севаму суво́севым
В. суво́севы (неадуш.)
суво́севага (адуш.)
суво́севую суво́севае суво́севыя (неадуш.)
суво́севых (адуш.)
Т. суво́севым суво́севай
суво́севаю
суво́севым суво́севымі
М. суво́севым суво́севай суво́севым суво́севых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

суву́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суву́сце суву́сці
Р. суву́сця суву́сцяў
Д. суву́сцю суву́сцям
В. суву́сце суву́сці
Т. суву́сцем суву́сцямі
М. суву́сці суву́сцях

Крыніцы: piskunou2012.

сувучані́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сувучані́ца сувучані́цы
Р. сувучані́цы сувучані́ц
Д. сувучані́цы сувучані́цам
В. сувучані́цу сувучані́ц
Т. сувучані́цай
сувучані́цаю
сувучані́цамі
М. сувучані́цы сувучані́цах

Крыніцы: krapivabr2012.

суву́чань

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суву́чань суву́чні
Р. суву́чня суву́чняў
Д. суву́чню суву́чням
В. суву́чня суву́чняў
Т. суву́чнем суву́чнямі
М. суву́чню суву́чнях

Крыніцы: krapivabr2012.

сувыдаве́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувыдаве́ц сувыдаўцы́
Р. сувыдаўца́ сувыдаўцо́ў
Д. сувыдаўцу́ сувыдаўца́м
В. сувыдаўца́ сувыдаўцо́ў
Т. сувыдаўцо́м сувыдаўца́мі
М. сувыдаўцу́ сувыдаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувыкана́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувыкана́вец сувыкана́ўцы
Р. сувыкана́ўца сувыкана́ўцаў
Д. сувыкана́ўцу сувыкана́ўцам
В. сувыкана́ўца сувыкана́ўцаў
Т. сувыкана́ўцам сувыкана́ўцамі
М. сувыкана́ўцу сувыкана́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувыкана́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувыкана́ўчы сувыкана́ўчая сувыкана́ўчае сувыкана́ўчыя
Р. сувыкана́ўчага сувыкана́ўчай
сувыкана́ўчае
сувыкана́ўчага сувыкана́ўчых
Д. сувыкана́ўчаму сувыкана́ўчай сувыкана́ўчаму сувыкана́ўчым
В. сувыкана́ўчы (неадуш.)
сувыкана́ўчага (адуш.)
сувыкана́ўчую сувыкана́ўчае сувыкана́ўчыя (неадуш.)
сувыкана́ўчых (адуш.)
Т. сувыкана́ўчым сувыкана́ўчай
сувыкана́ўчаю
сувыкана́ўчым сувыкана́ўчымі
М. сувыкана́ўчым сувыкана́ўчай сувыкана́ўчым сувыкана́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.