Verbum

анлайнавы слоўнік

Ко́пцеўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ко́пцеўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́пцеўскі	ко́пцеўская	ко́пцеўскае	ко́пцеўскія
Р.	ко́пцеўскага	ко́пцеўскай ко́пцеўскае	ко́пцеўскага	ко́пцеўскіх
Д.	ко́пцеўскаму	ко́пцеўскай	ко́пцеўскаму	ко́пцеўскім
В.	ко́пцеўскі (неадуш.) ко́пцеўскага (адуш.)	ко́пцеўскую	ко́пцеўскае	ко́пцеўскія (неадуш.) ко́пцеўскіх (адуш.)
Т.	ко́пцеўскім	ко́пцеўскай ко́пцеўскаю	ко́пцеўскім	ко́пцеўскімі
М.	ко́пцеўскім	ко́пцеўскай	ко́пцеўскім	ко́пцеўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́пцеўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Ко́пці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ко́пцкі

прыметнік, адносны

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́пцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ко́пча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ко́пчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ко́пчыкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́пчыкавы	ко́пчыкавая	ко́пчыкавае	ко́пчыкавыя
Р.	ко́пчыкавага	ко́пчыкавай ко́пчыкавае	ко́пчыкавага	ко́пчыкавых
Д.	ко́пчыкаваму	ко́пчыкавай	ко́пчыкаваму	ко́пчыкавым
В.	ко́пчыкавы (неадуш.) ко́пчыкавага (адуш.)	ко́пчыкавую	ко́пчыкавае	ко́пчыкавыя (неадуш.) ко́пчыкавых (адуш.)
Т.	ко́пчыкавым	ко́пчыкавай ко́пчыкаваю	ко́пчыкавым	ко́пчыкавымі
М.	ко́пчыкавым	ко́пчыкавай	ко́пчыкавым	ко́пчыкавых

Крыніцы: piskunou2012.

ко́пша

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.