Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

ко́латы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́латы ко́латая ко́латае ко́латыя
Р. ко́латага ко́латай
ко́латае		 ко́латага ко́латых
Д. ко́латаму ко́латай ко́латаму ко́латым
В. ко́латы (неадуш.)
ко́латага (адуш.)		 ко́латую ко́латае ко́латыя (неадуш.)
ко́латых (адуш.)
Т. ко́латым ко́латай
ко́латаю		 ко́латым ко́латымі
М. ко́латым ко́латай ко́латым ко́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

ко́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́латы ко́латая ко́латае ко́латыя
Р. ко́латага ко́латай
ко́латае		 ко́латага ко́латых
Д. ко́латаму ко́латай ко́латаму ко́латым
В. ко́латы (неадуш.)
ко́латага (адуш.)		 ко́латую ко́латае ко́латыя (неадуш.)
ко́латых (адуш.)
Т. ко́латым ко́латай
ко́латаю		 ко́латым ко́латымі
М. ко́латым ко́латай ко́латым ко́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

ко́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́латы ко́латая ко́латае ко́латыя
Р. ко́латага ко́латай
ко́латае		 ко́латага ко́латых
Д. ко́латаму ко́латай ко́латаму ко́латым
В. ко́латы (неадуш.)
ко́латага (адуш.)		 ко́латую ко́латае ко́латыя (неадуш.)
ко́латых (адуш.)
Т. ко́латым ко́латай
ко́латаю		 ко́латым ко́латымі
М. ко́латым ко́латай ко́латым ко́латых

Кароткая форма: ко́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Ко́лаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́лаўцы
Р. Ко́лаўцаў
Д. Ко́лаўцам
В. Ко́лаўцы
Т. Ко́лаўцамі
М. Ко́лаўцах

ко́лба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́лба ко́лбы
Р. ко́лбы ко́лб
ко́лбаў
Д. ко́лбе ко́лбам
В. ко́лбу ко́лбы
Т. ко́лбай
ко́лбаю		 ко́лбамі
М. ко́лбе ко́лбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́лбавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́лбавічы
Р. Ко́лбавіч
Ко́лбавічаў
Д. Ко́лбавічам
В. Ко́лбавічы
Т. Ко́лбавічамі
М. Ко́лбавічах

ко́лбавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́лбавы ко́лбавая ко́лбавае ко́лбавыя
Р. ко́лбавага ко́лбавай
ко́лбавае		 ко́лбавага ко́лбавых
Д. ко́лбаваму ко́лбавай ко́лбаваму ко́лбавым
В. ко́лбавы
ко́лбавага		 ко́лбавую ко́лбавае ко́лбавыя
ко́лбавых
Т. ко́лбавым ко́лбавай
ко́лбаваю		 ко́лбавым ко́лбавымі
М. ко́лбавым ко́лбавай ко́лбавым ко́лбавых

Крыніцы: tsblm1996.

Ко́лбаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ко́лбаўка
Р. Ко́лбаўкі
Д. Ко́лбаўцы
В. Ко́лбаўку
Т. Ко́лбаўкай
Ко́лбаўкаю
М. Ко́лбаўцы

ко́лбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́лбачка ко́лбачкі
Р. ко́лбачкі ко́лбачак
Д. ко́лбачцы ко́лбачкам
В. ко́лбачку ко́лбачкі
Т. ко́лбачкай
ко́лбачкаю		 ко́лбачкамі
М. ко́лбачцы ко́лбачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́лер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́лер ко́леры
Р. ко́леру ко́лераў
Д. ко́леру ко́лерам
В. ко́лер ко́леры
Т. ко́лерам ко́лерамі
М. ко́леры ко́лерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.