зазе́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зазе́млены |
зазе́мленая |
зазе́мленае |
зазе́мленыя |
| Р. |
зазе́мленага |
зазе́мленай зазе́мленае |
зазе́мленага |
зазе́мленых |
| Д. |
зазе́мленаму |
зазе́мленай |
зазе́мленаму |
зазе́мленым |
| В. |
зазе́млены (неадуш.) зазе́мленага (адуш.) |
зазе́мленую |
зазе́мленае |
зазе́мленыя (неадуш.) зазе́мленых (адуш.) |
| Т. |
зазе́мленым |
зазе́мленай зазе́мленаю |
зазе́мленым |
зазе́мленымі |
| М. |
зазе́мленым |
зазе́мленай |
зазе́мленым |
зазе́мленых |
Кароткая форма: зазе́млена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зазе́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Зазе́р’е |
| Р. |
Зазе́р’я |
| Д. |
Зазе́р’ю |
| В. |
Зазе́р’е |
| Т. |
Зазе́р’ем |
| М. |
Зазе́р’і |
За́зерка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
За́зерка |
| Р. |
За́зеркі |
| Д. |
За́зерцы |
| В. |
За́зерку |
| Т. |
За́зеркай За́зеркаю |
| М. |
За́зерцы |
Зазе́рыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Зазе́рыца |
| Р. |
Зазе́рыцы |
| Д. |
Зазе́рыцы |
| В. |
Зазе́рыцу |
| Т. |
Зазе́рыцай Зазе́рыцаю |
| М. |
Зазе́рыцы |
зазе́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазе́руся |
зазе́рымся |
| 2-я ас. |
зазе́рышся |
зазе́рыцеся |
| 3-я ас. |
зазе́рыцца |
зазе́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
зазе́рыўся |
зазе́рыліся |
| ж. |
зазе́рылася |
| н. |
зазе́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зазе́рся |
зазе́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зазе́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зазе́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазе́ру |
зазе́рым |
| 2-я ас. |
зазе́рыш |
зазе́рыце |
| 3-я ас. |
зазе́рыць |
зазе́раць |
| Прошлы час |
| м. |
зазе́рыў |
зазе́рылі |
| ж. |
зазе́рыла |
| н. |
зазе́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зазе́р |
зазе́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зазе́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заззя́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заззя́ю |
заззя́ем |
| 2-я ас. |
заззя́еш |
заззя́еце |
| 3-я ас. |
заззя́е |
заззя́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заззя́ў |
заззя́лі |
| ж. |
заззя́ла |
| н. |
заззя́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заззя́й |
заззя́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заззя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.