заззя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заззя́ю заззя́ем
2-я ас. заззя́еш заззя́еце
3-я ас. заззя́е заззя́юць
Прошлы час
м. заззя́ў заззя́лі
ж. заззя́ла
н. заззя́ла
Загадны лад
2-я ас. заззя́й заззя́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заззя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)