заактава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заакту́ю |
заакту́ем |
| 2-я ас. |
заакту́еш |
заакту́еце |
| 3-я ас. |
заакту́е |
заакту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заактава́ў |
заактава́лі |
| ж. |
заактава́ла |
| н. |
заактава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заакту́й |
заакту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заактава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заакці́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заакці́рую |
заакці́руем |
| 2-я ас. |
заакці́руеш |
заакці́руеце |
| 3-я ас. |
заакці́руе |
заакці́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
заакці́раваў |
заакці́равалі |
| ж. |
заакці́равала |
| н. |
заакці́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заакці́руй |
заакці́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заакці́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
заакцэнтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заакцэнту́ю |
заакцэнту́ем |
| 2-я ас. |
заакцэнту́еш |
заакцэнту́еце |
| 3-я ас. |
заакцэнту́е |
заакцэнту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заакцэнтава́ў |
заакцэнтава́лі |
| ж. |
заакцэнтава́ла |
| н. |
заакцэнтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заакцэнту́й |
заакцэнту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заакцэнтава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заакцэптава́ць
‘прыняць што-небудзь да аплаты; далучыць што-небудзь да чаго-небудзь; уступіць у рэакцыю з чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заакцэпту́ю |
заакцэпту́ем |
| 2-я ас. |
заакцэпту́еш |
заакцэпту́еце |
| 3-я ас. |
заакцэпту́е |
заакцэпту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заакцэптава́ў |
заакцэптава́лі |
| ж. |
заакцэптава́ла |
| н. |
заакцэптава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заакцэпту́й |
заакцэпту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заакцэптава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заалагі́чны |
заалагі́чная |
заалагі́чнае |
заалагі́чныя |
| Р. |
заалагі́чнага |
заалагі́чнай заалагі́чнае |
заалагі́чнага |
заалагі́чных |
| Д. |
заалагі́чнаму |
заалагі́чнай |
заалагі́чнаму |
заалагі́чным |
| В. |
заалагі́чны (неадуш.) заалагі́чнага (адуш.) |
заалагі́чную |
заалагі́чнае |
заалагі́чныя (неадуш.) заалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
заалагі́чным |
заалагі́чнай заалагі́чнаю |
заалагі́чным |
заалагі́чнымі |
| М. |
заалагі́чным |
заалагі́чнай |
заалагі́чным |
заалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заала́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заала́трыя |
| Р. |
заала́трыі |
| Д. |
заала́трыі |
| В. |
заала́трыю |
| Т. |
заала́трыяй заала́трыяю |
| М. |
заала́трыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
заало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заало́гія |
| Р. |
заало́гіі |
| Д. |
заало́гіі |
| В. |
заало́гію |
| Т. |
заало́гіяй заало́гіяю |
| М. |
заало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заама́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заама́са |
| Р. |
заама́сы |
| Д. |
заама́се |
| В. |
заама́су |
| Т. |
заама́сай заама́саю |
| М. |
заама́се |
Крыніцы:
piskunou2012.
заамбі́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заамбі́чуся |
заамбі́цімся |
| 2-я ас. |
заамбі́цішся |
заамбі́ціцеся |
| 3-я ас. |
заамбі́ціцца |
заамбі́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
заамбі́ціўся |
заамбі́ціліся |
| ж. |
заамбі́цілася |
| н. |
заамбі́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заамбі́цься |
заамбі́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заамбі́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.