заакцэптава́ць
‘прыняць што-небудзь да аплаты; далучыць што-небудзь да чаго-небудзь; уступіць у рэакцыю з чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заакцэпту́ю | заакцэпту́ем | |
| заакцэпту́еш | заакцэпту́еце | |
| заакцэпту́е | заакцэпту́юць | |
| Прошлы час | ||
| заакцэптава́ў | заакцэптава́лі | |
| заакцэптава́ла | ||
| заакцэптава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| заакцэпту́й | заакцэпту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заакцэптава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)