дэфектаскапі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфектаскапі́чны |
дэфектаскапі́чная |
дэфектаскапі́чнае |
дэфектаскапі́чныя |
| Р. |
дэфектаскапі́чнага |
дэфектаскапі́чнай
дэфектаскапі́чнае |
дэфектаскапі́чнага |
дэфектаскапі́чных |
| Д. |
дэфектаскапі́чнаму |
дэфектаскапі́чнай |
дэфектаскапі́чнаму |
дэфектаскапі́чным |
| В. |
дэфектаскапі́чны (неадуш.)
дэфектаскапі́чнага (адуш.) |
дэфектаскапі́чную |
дэфектаскапі́чнае |
дэфектаскапі́чныя (неадуш.)
дэфектаскапі́чных (адуш.) |
| Т. |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чнай
дэфектаскапі́чнаю |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чнымі |
| М. |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чнай |
дэфектаскапі́чным |
дэфектаскапі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфектаскапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэфектаскапі́я |
| Р. |
дэфектаскапі́і |
| Д. |
дэфектаскапі́і |
| В. |
дэфектаскапі́ю |
| Т. |
дэфектаскапі́яй
дэфектаскапі́яю |
| М. |
дэфектаскапі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфектаско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфектаско́п |
дэфектаско́пы |
| Р. |
дэфектаско́па |
дэфектаско́паў |
| Д. |
дэфектаско́пу |
дэфектаско́пам |
| В. |
дэфектаско́п |
дэфектаско́пы |
| Т. |
дэфектаско́пам |
дэфектаско́памі |
| М. |
дэфектаско́пе |
дэфектаско́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфектаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфектаўтварэ́нне |
дэфектаўтварэ́нні |
| Р. |
дэфектаўтварэ́ння |
дэфектаўтварэ́нняў |
| Д. |
дэфектаўтварэ́нню |
дэфектаўтварэ́нням |
| В. |
дэфектаўтварэ́нне |
дэфектаўтварэ́нні |
| Т. |
дэфектаўтварэ́ннем |
дэфектаўтварэ́ннямі |
| М. |
дэфектаўтварэ́нні |
дэфектаўтварэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфе́ктна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дэфе́ктна |
дэфе́ктней |
- |
дэфе́ктнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэфе́ктнасць |
| Р. |
дэфе́ктнасці |
| Д. |
дэфе́ктнасці |
| В. |
дэфе́ктнасць |
| Т. |
дэфе́ктнасцю |
| М. |
дэфе́ктнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфе́ктны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфе́ктны |
дэфе́ктная |
дэфе́ктнае |
дэфе́ктныя |
| Р. |
дэфе́ктнага |
дэфе́ктнай
дэфе́ктнае |
дэфе́ктнага |
дэфе́ктных |
| Д. |
дэфе́ктнаму |
дэфе́ктнай |
дэфе́ктнаму |
дэфе́ктным |
| В. |
дэфе́ктны (неадуш.)
дэфе́ктнага (адуш.) |
дэфе́ктную |
дэфе́ктнае |
дэфе́ктныя (неадуш.)
дэфе́ктных (адуш.) |
| Т. |
дэфе́ктным |
дэфе́ктнай
дэфе́ктнаю |
дэфе́ктным |
дэфе́ктнымі |
| М. |
дэфе́ктным |
дэфе́ктнай |
дэфе́ктным |
дэфе́ктных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфе́ктны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфе́ктны |
дэфе́ктная |
дэфе́ктнае |
дэфе́ктныя |
| Р. |
дэфе́ктнага |
дэфе́ктнай
дэфе́ктнае |
дэфе́ктнага |
дэфе́ктных |
| Д. |
дэфе́ктнаму |
дэфе́ктнай |
дэфе́ктнаму |
дэфе́ктным |
| В. |
дэфе́ктны (неадуш.)
дэфе́ктнага (адуш.) |
дэфе́ктную |
дэфе́ктнае |
дэфе́ктныя (неадуш.)
дэфе́ктных (адуш.) |
| Т. |
дэфе́ктным |
дэфе́ктнай
дэфе́ктнаю |
дэфе́ктным |
дэфе́ктнымі |
| М. |
дэфе́ктным |
дэфе́ктнай |
дэфе́ктным |
дэфе́ктных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфекто́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфекто́лаг |
дэфекто́лагі |
| Р. |
дэфекто́лага |
дэфекто́лагаў |
| Д. |
дэфекто́лагу |
дэфекто́лагам |
| В. |
дэфекто́лага |
дэфекто́лагаў |
| Т. |
дэфекто́лагам |
дэфекто́лагамі |
| М. |
дэфекто́лагу |
дэфекто́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.