Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

духмя́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духмя́ністы духмя́ністая духмя́ністае духмя́ністыя
Р. духмя́ністага духмя́ністай
духмя́ністае		 духмя́ністага духмя́ністых
Д. духмя́ністаму духмя́ністай духмя́ністаму духмя́ністым
В. духмя́ністы (неадуш.)
духмя́ністага (адуш.)		 духмя́ністую духмя́ністае духмя́ністыя (неадуш.)
духмя́ністых (адуш.)
Т. духмя́ністым духмя́ністай
духмя́ністаю		 духмя́ністым духмя́ністымі
М. духмя́ністым духмя́ністай духмя́ністым духмя́ністых

Крыніцы: piskunou2012.

духмя́ніцца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. духмя́ніцца духмя́няцца
Прошлы час
м. духмя́ніўся духмя́ніліся
ж. духмя́нілася
н. духмя́нілася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

духмя́ніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. духмя́ню духмя́нім
2-я ас. духмя́ніш духмя́ніце
3-я ас. духмя́ніць духмя́няць
Прошлы час
м. духмя́ніў духмя́нілі
ж. духмя́ніла
н. духмя́ніла
Дзеепрыслоўе
цяп. час духмя́нячы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

духмя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духмя́ны духмя́ная духмя́нае духмя́ныя
Р. духмя́нага духмя́най
духмя́нае		 духмя́нага духмя́ных
Д. духмя́наму духмя́най духмя́наму духмя́ным
В. духмя́ны (неадуш.)
духмя́нага (адуш.)		 духмя́ную духмя́нае духмя́ныя (неадуш.)
духмя́ных (адуш.)
Т. духмя́ным духмя́най
духмя́наю		 духмя́ным духмя́нымі
М. духмя́ным духмя́най духмя́ным духмя́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духо́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
духо́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

духо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. духо́васць
Р. духо́васці
Д. духо́васці
В. духо́васць
Т. духо́васцю
М. духо́васці

Крыніцы: piskunou2012.

духо́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духо́вачны духо́вачная духо́вачнае духо́вачныя
Р. духо́вачнага духо́вачнай
духо́вачнае		 духо́вачнага духо́вачных
Д. духо́вачнаму духо́вачнай духо́вачнаму духо́вачным
В. духо́вачны (неадуш.)
духо́вачнага (адуш.)		 духо́вачную духо́вачнае духо́вачныя (неадуш.)
духо́вачных (адуш.)
Т. духо́вачным духо́вачнай
духо́вачнаю		 духо́вачным духо́вачнымі
М. духо́вачным духо́вачнай духо́вачным духо́вачных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

духо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духо́вы духо́вая духо́вае духо́выя
Р. духо́вага духо́вай
духо́вае		 духо́вага духо́вых
Д. духо́ваму духо́вай духо́ваму духо́вым
В. духо́вы (неадуш.)
духо́вага (адуш.)		 духо́вую духо́вае духо́выя (неадуш.)
духо́вых (адуш.)
Т. духо́вым духо́вай
духо́ваю		 духо́вым духо́вымі
М. духо́вым духо́вай духо́вым духо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

духо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. духо́та
Р. духо́ты
Д. духо́це
В. духо́ту
Т. духо́тай
духо́таю
М. духо́це

Крыніцы: piskunou2012.

духо́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
духо́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.