дурма́нлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дурма́нлівы |
дурма́нлівая |
дурма́нлівае |
дурма́нлівыя |
Р. |
дурма́нлівага |
дурма́нлівай дурма́нлівае |
дурма́нлівага |
дурма́нлівых |
Д. |
дурма́нліваму |
дурма́нлівай |
дурма́нліваму |
дурма́нлівым |
В. |
дурма́нлівы (неадуш.) дурма́нлівага (адуш.) |
дурма́нлівую |
дурма́нлівае |
дурма́нлівыя (неадуш.) дурма́нлівых (адуш.) |
Т. |
дурма́нлівым |
дурма́нлівай дурма́нліваю |
дурма́нлівым |
дурма́нлівымі |
М. |
дурма́нлівым |
дурма́нлівай |
дурма́нлівым |
дурма́нлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дурма́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дурма́нны |
дурма́нная |
дурма́ннае |
дурма́нныя |
Р. |
дурма́ннага |
дурма́ннай дурма́ннае |
дурма́ннага |
дурма́нных |
Д. |
дурма́ннаму |
дурма́ннай |
дурма́ннаму |
дурма́нным |
В. |
дурма́нны (неадуш.) дурма́ннага (адуш.) |
дурма́нную |
дурма́ннае |
дурма́нныя (неадуш.) дурма́нных (адуш.) |
Т. |
дурма́нным |
дурма́ннай дурма́ннаю |
дурма́нным |
дурма́ннымі |
М. |
дурма́нным |
дурма́ннай |
дурма́нным |
дурма́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дурма́нячы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дурма́нячы |
дурма́нячая |
дурма́нячае |
дурма́нячыя |
Р. |
дурма́нячага |
дурма́нячай дурма́нячае |
дурма́нячага |
дурма́нячых |
Д. |
дурма́нячаму |
дурма́нячай |
дурма́нячаму |
дурма́нячым |
В. |
дурма́нячы (неадуш.) |
дурма́нячую |
дурма́нячае |
дурма́нячыя (неадуш.) |
Т. |
дурма́нячым |
дурма́нячай дурма́нячаю |
дурма́нячым |
дурма́нячымі |
М. |
дурма́нячым |
дурма́нячай |
дурма́нячым |
дурма́нячых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
дурма́нячы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дурма́нячы |
дурма́нячая |
дурма́нячае |
дурма́нячыя |
Р. |
дурма́нячага |
дурма́нячай дурма́нячае |
дурма́нячага |
дурма́нячых |
Д. |
дурма́нячаму |
дурма́нячай |
дурма́нячаму |
дурма́нячым |
В. |
дурма́нячы (неадуш.) |
дурма́нячую |
дурма́нячае |
дурма́нячыя (неадуш.) |
Т. |
дурма́нячым |
дурма́нячай дурма́нячаю |
дурма́нячым |
дурма́нячымі |
М. |
дурма́нячым |
дурма́нячай |
дурма́нячым |
дурма́нячых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
дурма́нячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дурма́нячы |
дурма́нячая |
дурма́нячае |
дурма́нячыя |
Р. |
дурма́нячага |
дурма́нячай дурма́нячае |
дурма́нячага |
дурма́нячых |
Д. |
дурма́нячаму |
дурма́нячай |
дурма́нячаму |
дурма́нячым |
В. |
дурма́нячы (неадуш.) |
дурма́нячую |
дурма́нячае |
дурма́нячыя (неадуш.) |
Т. |
дурма́нячым |
дурма́нячай дурма́нячаю |
дурма́нячым |
дурма́нячымі |
М. |
дурма́нячым |
дурма́нячай |
дурма́нячым |
дурма́нячых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
ду́рна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ду́рна |
дурне́й |
найдурне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дурнава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дурнава́та |
дурнава́цей |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
дурнава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дурнава́тасць |
Р. |
дурнава́тасці |
Д. |
дурнава́тасці |
В. |
дурнава́тасць |
Т. |
дурнава́тасцю |
М. |
дурнава́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.