Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ві́шніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́шніна ві́шніны
Р. ві́шніны ві́шнін
Д. ві́шніне ві́шнінам
В. ві́шніну ві́шніны
Т. ві́шнінай
ві́шнінаю
ві́шнінамі
М. ві́шніне ві́шнінах

Крыніцы: piskunou2012.

вішнуі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вішнуі́зм
Р. вішнуі́зму
Д. вішнуі́зму
В. вішнуі́зм
Т. вішнуі́змам
М. вішнуі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

вішнуі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вішнуі́т вішнуі́ты
Р. вішнуі́та вішнуі́таў
Д. вішнуі́ту вішнуі́там
В. вішнуі́та вішнуі́таў
Т. вішнуі́там вішнуі́тамі
М. вішнуі́це вішнуі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

вішнуі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вішнуі́тка вішнуі́ткі
Р. вішнуі́ткі вішнуі́так
Д. вішнуі́тцы вішнуі́ткам
В. вішнуі́тку вішнуі́так
Т. вішнуі́ткай
вішнуі́ткаю
вішнуі́ткамі
М. вішнуі́тцы вішнуі́тках

Крыніцы: piskunou2012.

вішнуі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вішнуі́цкі вішнуі́цкая вішнуі́цкае вішнуі́цкія
Р. вішнуі́цкага вішнуі́цкай
вішнуі́цкае
вішнуі́цкага вішнуі́цкіх
Д. вішнуі́цкаму вішнуі́цкай вішнуі́цкаму вішнуі́цкім
В. вішнуі́цкі (неадуш.)
вішнуі́цкага (адуш.)
вішнуі́цкую вішнуі́цкае вішнуі́цкія (неадуш.)
вішнуі́цкіх (адуш.)
Т. вішнуі́цкім вішнуі́цкай
вішнуі́цкаю
вішнуі́цкім вішнуі́цкімі
М. вішнуі́цкім вішнуі́цкай вішнуі́цкім вішнуі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ві́шня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́шня ві́шні
Р. ві́шні ві́шань
ві́шняў
Д. ві́шні ві́шням
В. ві́шню ві́шні
Т. ві́шняй
ві́шняю
ві́шнямі
М. ві́шні ві́шнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ві́шня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́шня
Р. Ві́шні
Д. Ві́шні
В. Ві́шню
Т. Ві́шняй
Ві́шняю
М. Ві́шні

Вішняве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вішняве́ц
Р. Вішняўца́
Д. Вішняўцу́
В. Вішняве́ц
Т. Вішняўцо́м
М. Вішняўцы́

вішняве́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вішняве́цкі вішняве́цкая вішняве́цкае вішняве́цкія
Р. вішняве́цкага вішняве́цкай
вішняве́цкае
вішняве́цкага вішняве́цкіх
Д. вішняве́цкаму вішняве́цкай вішняве́цкаму вішняве́цкім
В. вішняве́цкі (неадуш.)
вішняве́цкага (адуш.)
вішняве́цкую вішняве́цкае вішняве́цкія (неадуш.)
вішняве́цкіх (адуш.)
Т. вішняве́цкім вішняве́цкай
вішняве́цкаю
вішняве́цкім вішняве́цкімі
М. вішняве́цкім вішняве́цкай вішняве́цкім вішняве́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вішняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вішняві́чы
Р. Вішняві́ч
Вішняві́чаў
Д. Вішняві́чам
В. Вішняві́чы
Т. Вішняві́чамі
М. Вішняві́чах