Вішняве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вішняве́ц
Р. Вішняўца́
Д. Вішняўцу́
В. Вішняве́ц
Т. Вішняўцо́м
М. Вішняўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)