вішнуі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вішнуі́т | вішнуі́ты | |
| вішнуі́та | вішнуі́таў | |
| вішнуі́ту | вішнуі́там | |
| вішнуі́та | вішнуі́таў | |
| вішнуі́там | вішнуі́тамі | |
| вішнуі́це | вішнуі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)