вішнуі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вішнуі́тка вішнуі́ткі
Р. вішнуі́ткі вішнуі́так
Д. вішнуі́тцы вішнуі́ткам
В. вішнуі́тку вішнуі́так
Т. вішнуі́ткай
вішнуі́ткаю
вішнуі́ткамі
М. вішнуі́тцы вішнуі́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)