Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеіклмнорту

ахвярава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахвяру́юся ахвяру́емся
2-я ас. ахвяру́ешся ахвяру́ецеся
3-я ас. ахвяру́ецца ахвяру́юцца
Прошлы час
м. ахвярава́ўся ахвярава́ліся
ж. ахвярава́лася
н. ахвярава́лася
Загадны лад
2-я ас. ахвяру́йся ахвяру́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ахвярава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахвярава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахвяру́ю ахвяру́ем
2-я ас. ахвяру́еш ахвяру́еце
3-я ас. ахвяру́е ахвяру́юць
Прошлы час
м. ахвярава́ў ахвярава́лі
ж. ахвярава́ла
н. ахвярава́ла
Загадны лад
2-я ас. ахвяру́й ахвяру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахвярава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвярада́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахвярада́ўства ахвярада́ўствы
Р. ахвярада́ўства ахвярада́ўстваў
Д. ахвярада́ўству ахвярада́ўствам
В. ахвярада́ўства ахвярада́ўствы
Т. ахвярада́ўствам ахвярада́ўствамі
М. ахвярада́ўстве ахвярада́ўствах

Крыніцы: piskunou2012.

ахвярада́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахвярада́ўца ахвярада́ўцы
Р. ахвярада́ўцы ахвярада́ўцаў
Д. ахвярада́ўцу ахвярада́ўцам
В. ахвярада́ўцу ахвярада́ўцаў
Т. ахвярада́ўцам ахвярада́ўцамі
М. ахвярада́ўцу ахвярада́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ахвярапрынашэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахвярапрынашэ́нне ахвярапрынашэ́нні
Р. ахвярапрынашэ́ння ахвярапрынашэ́нняў
Д. ахвярапрынашэ́нню ахвярапрынашэ́нням
В. ахвярапрынашэ́нне ахвярапрынашэ́нні
Т. ахвярапрынашэ́ннем ахвярапрынашэ́ннямі
М. ахвярапрынашэ́нні ахвярапрынашэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвяраўсклада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахвяраўсклада́нне ахвяраўсклада́нні
Р. ахвяраўсклада́ння ахвяраўсклада́нняў
Д. ахвяраўсклада́нню ахвяраўсклада́нням
В. ахвяраўсклада́нне ахвяраўсклада́нні
Т. ахвяраўсклада́ннем ахвяраўсклада́ннямі
М. ахвяраўсклада́нні ахвяраўсклада́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

ахвя́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ахвя́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ахвя́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ахвя́рнасць
Р. ахвя́рнасці
Д. ахвя́рнасці
В. ахвя́рнасць
Т. ахвя́рнасцю
М. ахвя́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахвя́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахвя́рнік ахвя́рнікі
Р. ахвя́рніка ахвя́рнікаў
Д. ахвя́рніку ахвя́рнікам
В. ахвя́рнік ахвя́рнікі
Т. ахвя́рнікам ахвя́рнікамі
М. ахвя́рніку ахвя́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвя́рніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахвя́рніцкі ахвя́рніцкая ахвя́рніцкае ахвя́рніцкія
Р. ахвя́рніцкага ахвя́рніцкай
ахвя́рніцкае		 ахвя́рніцкага ахвя́рніцкіх
Д. ахвя́рніцкаму ахвя́рніцкай ахвя́рніцкаму ахвя́рніцкім
В. ахвя́рніцкі (неадуш.)
ахвя́рніцкага (адуш.)		 ахвя́рніцкую ахвя́рніцкае ахвя́рніцкія (неадуш.)
ахвя́рніцкіх (адуш.)
Т. ахвя́рніцкім ахвя́рніцкай
ахвя́рніцкаю		 ахвя́рніцкім ахвя́рніцкімі
М. ахвя́рніцкім ахвя́рніцкай ахвя́рніцкім ахвя́рніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.