Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -

а в е і к л м н о р т у

а́хканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	а́хканне	а́хканні
Р.	а́хкання	а́хканняў
Д.	а́хканню	а́хканням
В.	а́хканне	а́хканні
Т.	а́хканнем	а́хканнямі
М.	а́хканні	а́хканнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

а́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	а́хкаю	а́хкаем
2-я ас.	а́хкаеш	а́хкаеце
3-я ас.	а́хкае	а́хкаюць
Прошлы час
м.	а́хкаў	а́хкалі
ж.	а́хкала
н.	а́хкала
Загадны лад
2-я ас.	а́хкай	а́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	а́хкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.