Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ахма́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ахма́д Ахма́ды
Р. Ахма́да Ахма́даў
Д. Ахма́ду Ахма́дам
В. Ахма́да Ахма́даў
Т. Ахма́дам Ахма́дамі
М. Ахма́дзе Ахма́дах

ахма́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́раны ахма́раная ахма́ранае ахма́раныя
Р. ахма́ранага ахма́ранай
ахма́ранае
ахма́ранага ахма́раных
Д. ахма́ранаму ахма́ранай ахма́ранаму ахма́раным
В. ахма́раны (неадуш.)
ахма́ранага (адуш.)
ахма́раную ахма́ранае ахма́раныя (неадуш.)
ахма́раных (адуш.)
Т. ахма́раным ахма́ранай
ахма́ранаю
ахма́раным ахма́ранымі
М. ахма́раным ахма́ранай ахма́раным ахма́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ахма́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́раны ахма́раная ахма́ранае ахма́раныя
Р. ахма́ранага ахма́ранай
ахма́ранае
ахма́ранага ахма́раных
Д. ахма́ранаму ахма́ранай ахма́ранаму ахма́раным
В. ахма́раны (неадуш.)
ахма́ранага (адуш.)
ахма́раную ахма́ранае ахма́раныя (неадуш.)
ахма́раных (адуш.)
Т. ахма́раным ахма́ранай
ахма́ранаю
ахма́раным ахма́ранымі
М. ахма́раным ахма́ранай ахма́раным ахма́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ахма́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́раны ахма́раная ахма́ранае ахма́раныя
Р. ахма́ранага ахма́ранай
ахма́ранае
ахма́ранага ахма́раных
Д. ахма́ранаму ахма́ранай ахма́ранаму ахма́раным
В. ахма́раны (неадуш.)
ахма́ранага (адуш.)
ахма́раную ахма́ранае ахма́раныя (неадуш.)
ахма́раных (адуш.)
Т. ахма́раным ахма́ранай
ахма́ранаю
ахма́раным ахма́ранымі
М. ахма́раным ахма́ранай ахма́раным ахма́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ахма́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ахма́рыцца ахма́рацца
Прошлы час
м. ахма́рыўся ахма́рыліся
ж. ахма́рылася
н. ахма́рылася
Дзеепрыслоўе
прош. час ахма́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Ахма́т

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ахма́т Ахма́ты
Р. Ахма́та Ахма́таў
Д. Ахма́ту Ахма́там
В. Ахма́та Ахма́таў
Т. Ахма́там Ахма́тамі
М. Ахма́це Ахма́тах

ахма́таўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́таўскі ахма́таўская ахма́таўскае ахма́таўскія
Р. ахма́таўскага ахма́таўскай
ахма́таўскае
ахма́таўскага ахма́таўскіх
Д. ахма́таўскаму ахма́таўскай ахма́таўскаму ахма́таўскім
В. ахма́таўскі (неадуш.)
ахма́таўскага (адуш.)
ахма́таўскую ахма́таўскае ахма́таўскія (неадуш.)
ахма́таўскіх (адуш.)
Т. ахма́таўскім ахма́таўскай
ахма́таўскаю
ахма́таўскім ахма́таўскімі
М. ахма́таўскім ахма́таўскай ахма́таўскім ахма́таўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ахме́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ахме́д Ахме́ды
Р. Ахме́да Ахме́даў
Д. Ахме́ду Ахме́дам
В. Ахме́да Ахме́даў
Т. Ахме́дам Ахме́дамі
М. Ахме́дзе Ахме́дах

ахме́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахме́лены ахме́леная ахме́ленае ахме́леныя
Р. ахме́ленага ахме́ленай
ахме́ленае
ахме́ленага ахме́леных
Д. ахме́ленаму ахме́ленай ахме́ленаму ахме́леным
В. ахме́лены (неадуш.)
ахме́ленага (адуш.)
ахме́леную ахме́ленае ахме́леныя (неадуш.)
ахме́леных (адуш.)
Т. ахме́леным ахме́ленай
ахме́ленаю
ахме́леным ахме́ленымі
М. ахме́леным ахме́ленай ахме́леным ахме́леных

Крыніцы: piskunou2012.

ахме́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахме́лены ахме́леная ахме́ленае ахме́леныя
Р. ахме́ленага ахме́ленай
ахме́ленае
ахме́ленага ахме́леных
Д. ахме́ленаму ахме́ленай ахме́ленаму ахме́леным
В. ахме́лены (неадуш.)
ахме́ленага (адуш.)
ахме́леную ахме́ленае ахме́леныя (неадуш.)
ахме́леных (адуш.)
Т. ахме́леным ахме́ленай
ахме́ленаю
ахме́леным ахме́ленымі
М. ахме́леным ахме́ленай ахме́леным ахме́леных

Крыніцы: piskunou2012.