ахі́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахі́лены |
ахі́леная |
ахі́ленае |
ахі́леныя |
Р. |
ахі́ленага |
ахі́ленай ахі́ленае |
ахі́ленага |
ахі́леных |
Д. |
ахі́ленаму |
ахі́ленай |
ахі́ленаму |
ахі́леным |
В. |
ахі́лены (неадуш.) ахі́ленага (адуш.) |
ахі́леную |
ахі́ленае |
ахі́леныя (неадуш.) ахі́леных (адуш.) |
Т. |
ахі́леным |
ахі́ленай ахі́ленаю |
ахі́леным |
ахі́ленымі |
М. |
ахі́леным |
ахі́ленай |
ахі́леным |
ахі́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
ахі́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахі́лены |
ахі́леная |
ахі́ленае |
ахі́леныя |
Р. |
ахі́ленага |
ахі́ленай ахі́ленае |
ахі́ленага |
ахі́леных |
Д. |
ахі́ленаму |
ахі́ленай |
ахі́ленаму |
ахі́леным |
В. |
ахі́лены (неадуш.) ахі́ленага (адуш.) |
ахі́леную |
ахі́ленае |
ахі́леныя (неадуш.) ахі́леных (адуш.) |
Т. |
ахі́леным |
ахі́ленай ахі́ленаю |
ахі́леным |
ахі́ленымі |
М. |
ахі́леным |
ахі́ленай |
ахі́леным |
ахі́леных |
Кароткая форма: ахі́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Ахіле́с
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ахіле́с |
Р. |
Ахіле́са |
Д. |
Ахіле́су |
В. |
Ахіле́са |
Т. |
Ахіле́сам |
М. |
Ахіле́се |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахіле́саў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахіле́саў |
ахіле́сава |
ахіле́сава |
ахіле́савы |
Р. |
ахіле́савага |
ахіле́савай ахіле́савае |
ахіле́савага |
ахіле́савых |
Д. |
ахіле́саваму |
ахіле́савай |
ахіле́саваму |
ахіле́савым |
В. |
ахіле́саў (неадуш.) ахіле́савага (адуш.) |
ахіле́саву |
ахіле́сава |
ахіле́савы (неадуш.) ахіле́савых (адуш.) |
Т. |
ахіле́савым |
ахіле́савай ахіле́саваю |
ахіле́савым |
ахіле́савымі |
М. |
ахіле́савым |
ахіле́савай |
ахіле́савым |
ахіле́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ахілі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ахілю́ |
ахі́лім |
2-я ас. |
ахі́ліш |
ахі́ліце |
3-я ас. |
ахі́ліць |
ахі́ляць |
Прошлы час |
м. |
ахілі́ў |
ахілі́лі |
ж. |
ахілі́ла |
н. |
ахілі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ахілі́ |
ахілі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ахілі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ахілі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ахілі́я |
Р. |
ахілі́і |
Д. |
ахілі́і |
В. |
ахілі́ю |
Т. |
ахілі́яй ахілі́яю |
М. |
ахілі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахіля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ахіля́ю |
ахіля́ем |
2-я ас. |
ахіля́еш |
ахіля́еце |
3-я ас. |
ахіля́е |
ахіля́юць |
Прошлы час |
м. |
ахіля́ў |
ахіля́лі |
ж. |
ахіля́ла |
н. |
ахіля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ахіля́й |
ахіля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ахіля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ахі́мкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ахі́мкавічы |
Р. |
Ахі́мкавіч Ахі́мкавічаў |
Д. |
Ахі́мкавічам |
В. |
Ахі́мкавічы |
Т. |
Ахі́мкавічамі |
М. |
Ахі́мкавічах |