а́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
а́хканне | а́хканні | |
а́хкання | а́хканняў | |
а́хканню | а́хканням | |
а́хканне | а́хканні | |
а́хканнем | а́хканнямі | |
а́хканні | а́хканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)