ахвя́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахвя́рнік ахвя́рнікі
Р. ахвя́рніка ахвя́рнікаў
Д. ахвя́рніку ахвя́рнікам
В. ахвя́рнік ахвя́рнікі
Т. ахвя́рнікам ахвя́рнікамі
М. ахвя́рніку ахвя́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)