Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгеёілнопрстуфхшыя

амі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амі́н амі́ны
Р. амі́ну амі́наў
Д. амі́ну амі́нам
В. амі́н амі́ны
Т. амі́нам амі́намі
М. амі́не амі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амі́н

часціца

Іншыя варыянты: а́ман.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Амі́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Амі́навічы
Р. Амі́навіч
Амі́навічаў
Д. Амі́навічам
В. Амі́навічы
Т. Амі́навічамі
М. Амі́навічах

амінаво́цатны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амінаво́цатны амінаво́цатная амінаво́цатнае амінаво́цатныя
Р. амінаво́цатнага амінаво́цатнай
амінаво́цатнае		 амінаво́цатнага амінаво́цатных
Д. амінаво́цатнаму амінаво́цатнай амінаво́цатнаму амінаво́цатным
В. амінаво́цатны (неадуш.)
амінаво́цатнага (адуш.)		 амінаво́цатную амінаво́цатнае амінаво́цатныя (неадуш.)
амінаво́цатных (адуш.)
Т. амінаво́цатным амінаво́цатнай
амінаво́цатнаю		 амінаво́цатным амінаво́цатнымі
М. амінаво́цатным амінаво́цатнай амінаво́цатным амінаво́цатных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

амінавытво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амінавытво́рны амінавытво́рная амінавытво́рнае амінавытво́рныя
Р. амінавытво́рнага амінавытво́рнай
амінавытво́рнае		 амінавытво́рнага амінавытво́рных
Д. амінавытво́рнаму амінавытво́рнай амінавытво́рнаму амінавытво́рным
В. амінавытво́рны
амінавытво́рнага		 амінавытво́рную амінавытво́рнае амінавытво́рныя
Т. амінавытво́рным амінавытво́рнай
амінавытво́рнаю		 амінавытво́рным амінавытво́рнымі
М. амінавытво́рным амінавытво́рнай амінавытво́рным амінавытво́рных

амінагру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. амінагру́па амінагру́пы
Р. амінагру́пы амінагру́п
Д. амінагру́пе амінагру́пам
В. амінагру́пу амінагру́пы
Т. амінагру́пай
амінагру́паю		 амінагру́памі
М. амінагру́пе амінагру́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

амінадо́нт

‘млекакормячае накшталт насарога’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амінадо́нт амінадо́нты
Р. амінадо́нта амінадо́нтаў
Д. амінадо́нту амінадо́нтам
В. амінадо́нта амінадо́нтаў
Т. амінадо́нтам амінадо́нтамі
М. амінадо́нце амінадо́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

аміназаме́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аміназаме́шчаны аміназаме́шчаная аміназаме́шчанае аміназаме́шчаныя
Р. аміназаме́шчанага аміназаме́шчанай
аміназаме́шчанае		 аміназаме́шчанага аміназаме́шчаных
Д. аміназаме́шчанаму аміназаме́шчанай аміназаме́шчанаму аміназаме́шчаным
В. аміназаме́шчаны
аміназаме́шчанага		 аміназаме́шчаную аміназаме́шчанае аміназаме́шчаныя
Т. аміназаме́шчаным аміназаме́шчанай
аміназаме́шчанаю		 аміназаме́шчаным аміназаме́шчанымі
М. аміназаме́шчаным аміназаме́шчанай аміназаме́шчаным аміназаме́шчаных

аміназі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аміназі́н
Р. аміназі́ну
Д. аміназі́ну
В. аміназі́н
Т. аміназі́нам
М. аміназі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аміназлучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аміназлучэ́нне аміназлучэ́нні
Р. аміназлучэ́ння аміназлучэ́нняў
Д. аміназлучэ́нню аміназлучэ́нням
В. аміназлучэ́нне аміназлучэ́нні
Т. аміназлучэ́ннем аміназлучэ́ннямі
М. аміназлучэ́нні аміназлучэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.