амінаво́цатны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амінаво́цатны амінаво́цатная амінаво́цатнае амінаво́цатныя
Р. амінаво́цатнага амінаво́цатнай
амінаво́цатнае		 амінаво́цатнага амінаво́цатных
Д. амінаво́цатнаму амінаво́цатнай амінаво́цатнаму амінаво́цатным
В. амінаво́цатны (неадуш.)
амінаво́цатнага (адуш.)		 амінаво́цатную амінаво́цатнае амінаво́цатныя (неадуш.)
амінаво́цатных (адуш.)
Т. амінаво́цатным амінаво́цатнай
амінаво́цатнаю		 амінаво́цатным амінаво́цатнымі
М. амінаво́цатным амінаво́цатнай амінаво́цатным амінаво́цатных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)