амінадо́нт
‘млекакормячае накшталт насарога’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| амінадо́нт | амінадо́нты | |
| амінадо́нта | амінадо́нтаў | |
| амінадо́нту | амінадо́нтам | |
| амінадо́нта | амінадо́нтаў | |
| амінадо́нтам | амінадо́нтамі | |
| амінадо́нце | амінадо́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)