аміназлучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| аміназлучэ́нне | аміназлучэ́нні | |
| аміназлучэ́ння | аміназлучэ́нняў | |
| аміназлучэ́нню | аміназлучэ́нням | |
| аміназлучэ́нне | аміназлучэ́нні | |
| аміназлучэ́ннем | аміназлучэ́ннямі | |
| аміназлучэ́нні | аміназлучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)