абіра́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абіра́льнік |
абіра́льнікі |
Р. |
абіра́льніка |
абіра́льнікаў |
Д. |
абіра́льніку |
абіра́льнікам |
В. |
абіра́льніка |
абіра́льнікаў |
Т. |
абіра́льнікам |
абіра́льнікамі |
М. |
абіра́льніку |
абіра́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіра́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абіра́льніца |
абіра́льніцы |
Р. |
абіра́льніцы |
абіра́льніц |
Д. |
абіра́льніцы |
абіра́льніцам |
В. |
абіра́льніцу |
абіра́льніц |
Т. |
абіра́льніцай абіра́льніцаю |
абіра́льніцамі |
М. |
абіра́льніцы |
абіра́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіра́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
абіра́нка |
Р. |
абіра́нкі |
Д. |
абіра́нцы |
В. |
абіра́нку |
Т. |
абіра́нкай абіра́нкаю |
М. |
абіра́нцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абіра́нне |
абіра́нні |
Р. |
абіра́ння |
абіра́нняў |
Д. |
абіра́нню |
абіра́нням |
В. |
абіра́нне |
абіра́нні |
Т. |
абіра́ннем |
абіра́ннямі |
М. |
абіра́нні |
абіра́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абіра́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абіра́ннік |
абіра́ннікі |
Р. |
абіра́нніка |
абіра́ннікаў |
Д. |
абіра́нніку |
абіра́ннікам |
В. |
абіра́нніка |
абіра́ннікаў |
Т. |
абіра́ннікам |
абіра́ннікамі |
М. |
абіра́нніку |
абіра́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіра́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абіра́нніца |
абіра́нніцы |
Р. |
абіра́нніцы |
абіра́нніц |
Д. |
абіра́нніцы |
абіра́нніцам |
В. |
абіра́нніцу |
абіра́нніц |
Т. |
абіра́нніцай абіра́нніцаю |
абіра́нніцамі |
М. |
абіра́нніцы |
абіра́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абіра́ны |
абіра́ная |
абіра́нае |
абіра́ныя |
Р. |
абіра́нага |
абіра́най абіра́нае |
абіра́нага |
абіра́ных |
Д. |
абіра́наму |
абіра́най |
абіра́наму |
абіра́ным |
В. |
абіра́ны (неадуш.) абіра́нага (адуш.) |
абіра́ную |
абіра́нае |
абіра́ныя (неадуш.) абіра́ных (адуш.) |
Т. |
абіра́ным |
абіра́най абіра́наю |
абіра́ным |
абіра́нымі |
М. |
абіра́ным |
абіра́най |
абіра́ным |
абіра́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абіра́ны |
абіра́ная |
абіра́нае |
абіра́ныя |
Р. |
абіра́нага |
абіра́най абіра́нае |
абіра́нага |
абіра́ных |
Д. |
абіра́наму |
абіра́най |
абіра́наму |
абіра́ным |
В. |
абіра́ны (неадуш.) абіра́нага (адуш.) |
абіра́ную |
абіра́нае |
абіра́ныя (неадуш.) абіра́ных (адуш.) |
Т. |
абіра́ным |
абіра́най абіра́наю |
абіра́ным |
абіра́нымі |
М. |
абіра́ным |
абіра́най |
абіра́ным |
абіра́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.