абіра́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абіра́нніца | абіра́нніцы | |
| абіра́нніцы | абіра́нніц | |
| абіра́нніцы | абіра́нніцам | |
| абіра́нніцу | абіра́нніц | |
| абіра́нніцай абіра́нніцаю |
абіра́нніцамі | |
| абіра́нніцы | абіра́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)