абіра́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
абіра́нніца | абіра́нніцы | |
абіра́нніцы | абіра́нніц | |
абіра́нніцы | абіра́нніцам | |
абіра́нніцу | абіра́нніц | |
абіра́нніцай абіра́нніцаю |
абіра́нніцамі | |
абіра́нніцы | абіра́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)