абіра́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абіра́ннік | абіра́ннікі | |
абіра́нніка | абіра́ннікаў | |
абіра́нніку | абіра́ннікам | |
абіра́нніка | абіра́ннікаў | |
абіра́ннікам | абіра́ннікамі | |
абіра́нніку | абіра́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)