абіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абіра́нне | абіра́нні | |
абіра́ння | абіра́нняў | |
абіра́нню | абіра́нням | |
абіра́нне | абіра́нні | |
абіра́ннем | абіра́ннямі | |
абіра́нні | абіра́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)