Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

умо́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. умо́ўленасць
Р. умо́ўленасці
Д. умо́ўленасці
В. умо́ўленасць
Т. умо́ўленасцю
М. умо́ўленасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

умо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўлены умо́ўленая умо́ўленае умо́ўленыя
Р. умо́ўленага умо́ўленай
умо́ўленае		 умо́ўленага умо́ўленых
Д. умо́ўленаму умо́ўленай умо́ўленаму умо́ўленым
В. умо́ўлены (неадуш.)
умо́ўленага (адуш.)		 умо́ўленую умо́ўленае умо́ўленыя (неадуш.)
умо́ўленых (адуш.)
Т. умо́ўленым умо́ўленай
умо́ўленаю		 умо́ўленым умо́ўленымі
М. умо́ўленым умо́ўленай умо́ўленым умо́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўлены умо́ўленая умо́ўленае умо́ўленыя
Р. умо́ўленага умо́ўленай
умо́ўленае		 умо́ўленага умо́ўленых
Д. умо́ўленаму умо́ўленай умо́ўленаму умо́ўленым
В. умо́ўлены (неадуш.)
умо́ўленага (адуш.)		 умо́ўленую умо́ўленае умо́ўленыя (неадуш.)
умо́ўленых (адуш.)
Т. умо́ўленым умо́ўленай
умо́ўленаю		 умо́ўленым умо́ўленымі
М. умо́ўленым умо́ўленай умо́ўленым умо́ўленых

Кароткая форма: умо́ўлена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
умо́ўна умо́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

умоўнарэфлекто́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
умоўнарэфлекто́рна - -

умоўнарэфлекто́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умоўнарэфлекто́рны умоўнарэфлекто́рная умоўнарэфлекто́рнае умоўнарэфлекто́рныя
Р. умоўнарэфлекто́рнага умоўнарэфлекто́рнай
умоўнарэфлекто́рнае		 умоўнарэфлекто́рнага умоўнарэфлекто́рных
Д. умоўнарэфлекто́рнаму умоўнарэфлекто́рнай умоўнарэфлекто́рнаму умоўнарэфлекто́рным
В. умоўнарэфлекто́рны (неадуш.) умоўнарэфлекто́рную умоўнарэфлекто́рнае умоўнарэфлекто́рныя (неадуш.)
Т. умоўнарэфлекто́рным умоўнарэфлекто́рнай
умоўнарэфлекто́рнаю		 умоўнарэфлекто́рным умоўнарэфлекто́рнымі
М. умоўнарэфлекто́рным умоўнарэфлекто́рнай умоўнарэфлекто́рным умоўнарэфлекто́рных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

умо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. умо́ўнасць умо́ўнасці
Р. умо́ўнасці умо́ўнасцей
умо́ўнасцяў
Д. умо́ўнасці умо́ўнасцям
В. умо́ўнасць умо́ўнасці
Т. умо́ўнасцю умо́ўнасцямі
М. умо́ўнасці умо́ўнасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умо́ўна-абагу́льнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўна-абагу́льнены умо́ўна-абагу́льненая умо́ўна-абагу́льненае умо́ўна-абагу́льненыя
Р. умо́ўна-абагу́льненага умо́ўна-абагу́льненай
умо́ўна-абагу́льненае		 умо́ўна-абагу́льненага умо́ўна-абагу́льненых
Д. умо́ўна-абагу́льненаму умо́ўна-абагу́льненай умо́ўна-абагу́льненаму умо́ўна-абагу́льненым
В. умо́ўна-абагу́льнены (неадуш.)
умо́ўна-абагу́льненага (адуш.)		 умо́ўна-абагу́льненую умо́ўна-абагу́льненае умо́ўна-абагу́льненыя (неадуш.)
умо́ўна-абагу́льненых (адуш.)
Т. умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненай
умо́ўна-абагу́льненаю		 умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненымі
М. умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненай умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненых

Крыніцы: piskunou2012.

умо́ўна-ацэ́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўна-ацэ́начны умо́ўна-ацэ́начная умо́ўна-ацэ́начнае умо́ўна-ацэ́начныя
Р. умо́ўна-ацэ́начнага умо́ўна-ацэ́начнай
умо́ўна-ацэ́начнае		 умо́ўна-ацэ́начнага умо́ўна-ацэ́начных
Д. умо́ўна-ацэ́начнаму умо́ўна-ацэ́начнай умо́ўна-ацэ́начнаму умо́ўна-ацэ́начным
В. умо́ўна-ацэ́начны (неадуш.)
умо́ўна-ацэ́начнага (адуш.)		 умо́ўна-ацэ́начную умо́ўна-ацэ́начнае умо́ўна-ацэ́начныя (неадуш.)
умо́ўна-ацэ́начных (адуш.)
Т. умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начнай
умо́ўна-ацэ́начнаю		 умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начнымі
М. умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начнай умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начных

Крыніцы: piskunou2012.

умо́ўна-бязмы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўна-бязмы́тны умо́ўна-бязмы́тная умо́ўна-бязмы́тнае умо́ўна-бязмы́тныя
Р. умо́ўна-бязмы́тнага умо́ўна-бязмы́тнай
умо́ўна-бязмы́тнае		 умо́ўна-бязмы́тнага умо́ўна-бязмы́тных
Д. умо́ўна-бязмы́тнаму умо́ўна-бязмы́тнай умо́ўна-бязмы́тнаму умо́ўна-бязмы́тным
В. умо́ўна-бязмы́тны (неадуш.)
умо́ўна-бязмы́тнага (адуш.)		 умо́ўна-бязмы́тную умо́ўна-бязмы́тнае умо́ўна-бязмы́тныя (неадуш.)
умо́ўна-бязмы́тных (адуш.)
Т. умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тнай
умо́ўна-бязмы́тнаю		 умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тнымі
М. умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тнай умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тных

Крыніцы: piskunou2012.