умо́ўна-бязмы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўна-бязмы́тны умо́ўна-бязмы́тная умо́ўна-бязмы́тнае умо́ўна-бязмы́тныя
Р. умо́ўна-бязмы́тнага умо́ўна-бязмы́тнай
умо́ўна-бязмы́тнае		 умо́ўна-бязмы́тнага умо́ўна-бязмы́тных
Д. умо́ўна-бязмы́тнаму умо́ўна-бязмы́тнай умо́ўна-бязмы́тнаму умо́ўна-бязмы́тным
В. умо́ўна-бязмы́тны (неадуш.)
умо́ўна-бязмы́тнага (адуш.)		 умо́ўна-бязмы́тную умо́ўна-бязмы́тнае умо́ўна-бязмы́тныя (неадуш.)
умо́ўна-бязмы́тных (адуш.)
Т. умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тнай
умо́ўна-бязмы́тнаю		 умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тнымі
М. умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тнай умо́ўна-бязмы́тным умо́ўна-бязмы́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)