умо́ўна-абагу́льнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўна-абагу́льнены умо́ўна-абагу́льненая умо́ўна-абагу́льненае умо́ўна-абагу́льненыя
Р. умо́ўна-абагу́льненага умо́ўна-абагу́льненай
умо́ўна-абагу́льненае		 умо́ўна-абагу́льненага умо́ўна-абагу́льненых
Д. умо́ўна-абагу́льненаму умо́ўна-абагу́льненай умо́ўна-абагу́льненаму умо́ўна-абагу́льненым
В. умо́ўна-абагу́льнены (неадуш.)
умо́ўна-абагу́льненага (адуш.)		 умо́ўна-абагу́льненую умо́ўна-абагу́льненае умо́ўна-абагу́льненыя (неадуш.)
умо́ўна-абагу́льненых (адуш.)
Т. умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненай
умо́ўна-абагу́льненаю		 умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненымі
М. умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненай умо́ўна-абагу́льненым умо́ўна-абагу́льненых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)