умо́ўна-традыцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўна-традыцы́йны умо́ўна-традыцы́йная умо́ўна-традыцы́йнае умо́ўна-традыцы́йныя
Р. умо́ўна-традыцы́йнага умо́ўна-традыцы́йнай
умо́ўна-традыцы́йнае		 умо́ўна-традыцы́йнага умо́ўна-традыцы́йных
Д. умо́ўна-традыцы́йнаму умо́ўна-традыцы́йнай умо́ўна-традыцы́йнаму умо́ўна-традыцы́йным
В. умо́ўна-традыцы́йны (неадуш.)
умо́ўна-традыцы́йнага (адуш.)		 умо́ўна-традыцы́йную умо́ўна-традыцы́йнае умо́ўна-традыцы́йныя (неадуш.)
умо́ўна-традыцы́йных (адуш.)
Т. умо́ўна-традыцы́йным умо́ўна-традыцы́йнай
умо́ўна-традыцы́йнаю		 умо́ўна-традыцы́йным умо́ўна-традыцы́йнымі
М. умо́ўна-традыцы́йным умо́ўна-традыцы́йнай умо́ўна-традыцы́йным умо́ўна-традыцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)