умо́ўна-ацэ́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўна-ацэ́начны умо́ўна-ацэ́начная умо́ўна-ацэ́начнае умо́ўна-ацэ́начныя
Р. умо́ўна-ацэ́начнага умо́ўна-ацэ́начнай
умо́ўна-ацэ́начнае		 умо́ўна-ацэ́начнага умо́ўна-ацэ́начных
Д. умо́ўна-ацэ́начнаму умо́ўна-ацэ́начнай умо́ўна-ацэ́начнаму умо́ўна-ацэ́начным
В. умо́ўна-ацэ́начны (неадуш.)
умо́ўна-ацэ́начнага (адуш.)		 умо́ўна-ацэ́начную умо́ўна-ацэ́начнае умо́ўна-ацэ́начныя (неадуш.)
умо́ўна-ацэ́начных (адуш.)
Т. умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начнай
умо́ўна-ацэ́начнаю		 умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начнымі
М. умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начнай умо́ўна-ацэ́начным умо́ўна-ацэ́начных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)