амо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
амо́ўлены |
амо́ўленая |
амо́ўленае |
амо́ўленыя |
Р. |
амо́ўленага |
амо́ўленай амо́ўленае |
амо́ўленага |
амо́ўленых |
Д. |
амо́ўленаму |
амо́ўленай |
амо́ўленаму |
амо́ўленым |
В. |
амо́ўлены (неадуш.) амо́ўленага (адуш.) |
амо́ўленую |
амо́ўленае |
амо́ўленыя (неадуш.) амо́ўленых (адуш.) |
Т. |
амо́ўленым |
амо́ўленай амо́ўленаю |
амо́ўленым |
амо́ўленымі |
М. |
амо́ўленым |
амо́ўленай |
амо́ўленым |
амо́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
амо́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
амо́ўчаны |
амо́ўчаная |
амо́ўчанае |
амо́ўчаныя |
Р. |
амо́ўчанага |
амо́ўчанай амо́ўчанае |
амо́ўчанага |
амо́ўчаных |
Д. |
амо́ўчанаму |
амо́ўчанай |
амо́ўчанаму |
амо́ўчаным |
В. |
амо́ўчаны (неадуш.) амо́ўчанага (адуш.) |
амо́ўчаную |
амо́ўчанае |
амо́ўчаныя (неадуш.) амо́ўчаных (адуш.) |
Т. |
амо́ўчаным |
амо́ўчанай амо́ўчанаю |
амо́ўчаным |
амо́ўчанымі |
М. |
амо́ўчаным |
амо́ўчанай |
амо́ўчаным |
амо́ўчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
амо́ўчаць
‘змоўкнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
амо́ўчу |
амо́ўчым |
2-я ас. |
амо́ўчыш |
амо́ўчыце |
3-я ас. |
амо́ўчыць |
амо́ўчаць |
Прошлы час |
м. |
амо́ўчаў |
амо́ўчалі |
ж. |
амо́ўчала |
н. |
амо́ўчала |
Загадны лад |
2-я ас. |
амо́ўч |
амо́ўчце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
амо́ўчаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ампелагра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ампелагра́фія |
Р. |
ампелагра́фіі |
Д. |
ампелагра́фіі |
В. |
ампелагра́фію |
Т. |
ампелагра́фіяй ампелагра́фіяю |
М. |
ампелагра́фіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ампелало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ампелало́гія |
Р. |
ампелало́гіі |
Д. |
ампелало́гіі |
В. |
ампелало́гію |
Т. |
ампелало́гіяй ампелало́гіяю |
М. |
ампелало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ампелатэрапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ампелатэрапі́я |
Р. |
ампелатэрапі́і |
Д. |
ампелатэрапі́і |
В. |
ампелатэрапі́ю |
Т. |
ампелатэрапі́яй ампелатэрапі́яю |
М. |
ампелатэрапі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ампело́псіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ампело́псіс |
ампело́псісы |
Р. |
ампело́псісу |
ампело́псісаў |
Д. |
ампело́псісу |
ампело́псісам |
В. |
ампело́псіс |
ампело́псісы |
Т. |
ампело́псісам |
ампело́псісамі |
М. |
ампело́псісе |
ампело́псісах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
а́мпельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
а́мпельны |
а́мпельная |
а́мпельнае |
а́мпельныя |
Р. |
а́мпельнага |
а́мпельнай а́мпельнае |
а́мпельнага |
а́мпельных |
Д. |
а́мпельнаму |
а́мпельнай |
а́мпельнаму |
а́мпельным |
В. |
а́мпельны (неадуш.) а́мпельнага (адуш.) |
а́мпельную |
а́мпельнае |
а́мпельныя (неадуш.) а́мпельных (адуш.) |
Т. |
а́мпельным |
а́мпельнай а́мпельнаю |
а́мпельным |
а́мпельнымі |
М. |
а́мпельным |
а́мпельнай |
а́мпельным |
а́мпельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.