амо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
амо́ўлены | амо́ўленая | амо́ўленае | амо́ўленыя | |
амо́ўленага | амо́ўленай амо́ўленае |
амо́ўленага | амо́ўленых | |
амо́ўленаму | амо́ўленай | амо́ўленаму | амо́ўленым | |
амо́ўлены ( амо́ўленага ( |
амо́ўленую | амо́ўленае | амо́ўленыя ( амо́ўленых ( |
|
амо́ўленым | амо́ўленай амо́ўленаю |
амо́ўленым | амо́ўленымі | |
амо́ўленым | амо́ўленай | амо́ўленым | амо́ўленых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)