амо́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амо́ўчаны амо́ўчаная амо́ўчанае амо́ўчаныя
Р. амо́ўчанага амо́ўчанай
амо́ўчанае
амо́ўчанага амо́ўчаных
Д. амо́ўчанаму амо́ўчанай амо́ўчанаму амо́ўчаным
В. амо́ўчаны (неадуш.)
амо́ўчанага (адуш.)
амо́ўчаную амо́ўчанае амо́ўчаныя (неадуш.)
амо́ўчаных (адуш.)
Т. амо́ўчаным амо́ўчанай
амо́ўчанаю
амо́ўчаным амо́ўчанымі
М. амо́ўчаным амо́ўчанай амо́ўчаным амо́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)