амо́ўчаць
‘змоўкнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| амо́ўчу | амо́ўчым | |
| амо́ўчыш | амо́ўчыце | |
| амо́ўчыць | амо́ўчаць | |
| Прошлы час | ||
| амо́ўчаў | амо́ўчалі | |
| амо́ўчала | ||
| амо́ўчала | ||
| Загадны лад | ||
| амо́ўч | амо́ўчце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| амо́ўчаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)