зату́рханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зату́рханы |
зату́рханая |
зату́рханае |
зату́рханыя |
Р. |
зату́рханага |
зату́рханай зату́рханае |
зату́рханага |
зату́рханых |
Д. |
зату́рханаму |
зату́рханай |
зату́рханаму |
зату́рханым |
В. |
зату́рханы (неадуш.) зату́рханага (адуш.) |
зату́рханую |
зату́рханае |
зату́рханыя (неадуш.) зату́рханых (адуш.) |
Т. |
зату́рханым |
зату́рханай зату́рханаю |
зату́рханым |
зату́рханымі |
М. |
зату́рханым |
зату́рханай |
зату́рханым |
зату́рханых |
Крыніцы:
piskunou2012.
зату́рхаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зату́рхаю |
зату́рхаем |
2-я ас. |
зату́рхаеш |
зату́рхаеце |
3-я ас. |
зату́рхае |
зату́рхаюць |
Прошлы час |
м. |
зату́рхаў |
зату́рхалі |
ж. |
зату́рхала |
н. |
зату́рхала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зату́рхай |
зату́рхайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зату́рхаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
затурча́ць
‘пачаць турчаць - трашчаць, квакаць, муркаць, цвыркаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затурчу́ |
затурчы́м |
2-я ас. |
затурчы́ш |
затурчыце́ |
3-я ас. |
затурчы́ць |
затурча́ць |
Прошлы час |
м. |
затурча́ў |
затурча́лі |
ж. |
затурча́ла |
н. |
затурча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затурчы́ |
затурчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затурча́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
затурчэ́ць
‘пачаць турчэць - трашчаць, квакаць, муркаць, цвыркаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затурчу́ |
затурчы́м |
2-я ас. |
затурчы́ш |
затурчыце́ |
3-я ас. |
затурчы́ць |
затурча́ць |
Прошлы час |
м. |
затурчэ́ў |
затурчэ́лі |
ж. |
затурчэ́ла |
н. |
затурчэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затурчы́ |
затурчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затурчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
затуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затуру́ |
зату́рым |
2-я ас. |
зату́рыш |
зату́рыце |
3-я ас. |
зату́рыць |
зату́раць |
Прошлы час |
м. |
затуры́ў |
затуры́лі |
ж. |
затуры́ла |
н. |
затуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затуры́ |
затуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Затур’я́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Затур’я́ |
Р. |
Затур’і́ |
Д. |
Затур’і́ |
В. |
Затур’ю́ |
Т. |
Затур’ё́й Затур’ё́ю |
М. |
Затур’і́ |
затуха́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затуха́льны |
затуха́льная |
затуха́льнае |
затуха́льныя |
Р. |
затуха́льнага |
затуха́льнай затуха́льнае |
затуха́льнага |
затуха́льных |
Д. |
затуха́льнаму |
затуха́льнай |
затуха́льнаму |
затуха́льным |
В. |
затуха́льны (неадуш.) затуха́льнага (адуш.) |
затуха́льную |
затуха́льнае |
затуха́льныя (неадуш.) затуха́льных (адуш.) |
Т. |
затуха́льным |
затуха́льнай затуха́льнаю |
затуха́льным |
затуха́льнымі |
М. |
затуха́льным |
затуха́льнай |
затуха́льным |
затуха́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
затуха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
затуха́нне |
Р. |
затуха́ння |
Д. |
затуха́нню |
В. |
затуха́нне |
Т. |
затуха́ннем |
М. |
затуха́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затуха́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
затуха́е |
затуха́юць |
Прошлы час |
м. |
затуха́ў |
затуха́лі |
ж. |
затуха́ла |
н. |
затуха́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.