зало́знікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
зало́знікавыя | |
зало́знікавых | |
зало́знікавым | |
зало́знікавыя | |
зало́знікавымі | |
зало́знікавых |
Крыніцы:
зало́знікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
зало́знікавыя | |
зало́знікавых | |
зало́знікавым | |
зало́знікавыя | |
зало́знікавымі | |
зало́знікавых |
Крыніцы:
зало́зніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
зало́зніца | зало́зніцы | |
зало́зніцы | зало́зніц | |
зало́зніцы | зало́зніцам | |
зало́зніцу | зало́зніцы | |
зало́зніцай зало́зніцаю |
зало́зніцамі | |
зало́зніцы | зало́зніцах |
Крыніцы:
зало́м
‘каспійскі селядзец’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зало́м | зало́мы | |
зало́ма | зало́маў | |
зало́му | зало́мам | |
зало́ма | зало́маў | |
зало́мам | зало́мамі | |
зало́ме | зало́мах |
Крыніцы:
зало́м
‘дзеянне; заломленае месца на чым-н.; круты выгіб, паварот чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зало́м | зало́мы | |
зало́му | зало́маў | |
зало́му | зало́мам | |
зало́м | зало́мы | |
зало́мам | зало́мамі | |
зало́ме | зало́мах |
Крыніцы:
зало́маны
прыметнік, адносны
зало́маны | зало́маная | зало́манае | зало́маныя | |
зало́манага | зало́манай зало́манае |
зало́манага | зало́маных | |
зало́манаму | зало́манай | зало́манаму | зало́маным | |
зало́маны зало́манага |
зало́маную | зало́манае | зало́маныя зало́маных |
|
зало́маным | зало́манай зало́манаю |
зало́маным | зало́манымі | |
зало́маным | зало́манай | зало́маным | зало́маных |
Крыніцы:
зало́маны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
зало́маны | зало́маная | зало́манае | зало́маныя | |
зало́манага | зало́манай зало́манае |
зало́манага | зало́маных | |
зало́манаму | зало́манай | зало́манаму | зало́маным | |
зало́маны зало́манага |
зало́маную | зало́манае | зало́маныя зало́маных |
|
зало́маным | зало́манай зало́манаю |
зало́маным | зало́манымі | |
зало́маным | зало́манай | зало́маным | зало́маных |
Кароткая форма: зало́мана.
Крыніцы:
зало́мванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зало́мванне | |
зало́мвання | |
зало́мванню | |
зало́мванне | |
зало́мваннем | |
зало́мванні |
Крыніцы:
зало́мвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
зало́мваецца | зало́мваюцца | |
Прошлы час | ||
зало́мваўся | зало́мваліся | |
зало́мвалася | ||
зало́мвалася |
Крыніцы:
зало́мваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
зало́мваю | зало́мваем | |
зало́мваеш | зало́мваеце | |
зало́мвае | зало́мваюць | |
Прошлы час | ||
зало́мваў | зало́мвалі | |
зало́мвала | ||
зало́мвала | ||
Загадны лад | ||
зало́мвай | зало́мвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зало́мваючы |
Крыніцы:
зало́міна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
зало́міна | зало́міны | |
зало́міны | зало́мін | |
зало́міне | зало́мінам | |
зало́міну | зало́міны | |
зало́мінай зало́мінаю |
зало́мінамі | |
зало́міне | зало́мінах |
Крыніцы: