зало́м
‘дзеянне; заломленае месца на чым-н.; круты выгіб, паварот чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зало́м | зало́мы | |
зало́му | зало́маў | |
зало́му | зало́мам | |
зало́м | зало́мы | |
зало́мам | зало́мамі | |
зало́ме | зало́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)