зало́м
‘дзеянне; заломленае месца на чым-н.; круты выгіб, паварот чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зало́м | зало́мы | |
| зало́му | зало́маў | |
| зало́му | зало́мам | |
| зало́м | зало́мы | |
| зало́мам | зало́мамі | |
| зало́ме | зало́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)