дачака́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дачака́юся |
дачака́емся |
2-я ас. |
дачака́ешся |
дачака́ецеся |
3-я ас. |
дачака́ецца |
дачака́юцца |
Прошлы час |
м. |
дачака́ўся |
дачака́ліся |
ж. |
дачака́лася |
н. |
дачака́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дачака́йся |
дачака́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дачака́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дачака́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дачака́ю |
дачака́ем |
2-я ас. |
дачака́еш |
дачака́еце |
3-я ас. |
дачака́е |
дачака́юць |
Прошлы час |
м. |
дачака́ў |
дачака́лі |
ж. |
дачака́ла |
н. |
дачака́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дачака́й |
дачака́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дачака́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дачарна́
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дачарна́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дачарні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дачарню́ |
дачэ́рнім |
2-я ас. |
дачэ́рніш |
дачэ́рніце |
3-я ас. |
дачэ́рніць |
дачэ́рняць |
Прошлы час |
м. |
дачарні́ў |
дачарні́лі |
ж. |
дачарні́ла |
н. |
дачарні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дачарні́ |
дачарні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дачарні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дачарці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дачарчу́ |
дачэ́рцім |
2-я ас. |
дачэ́рціш |
дачэ́рціце |
3-я ас. |
дачэ́рціць |
дачэ́рцяць |
Прошлы час |
м. |
дачарці́ў |
дачарці́лі |
ж. |
дачарці́ла |
н. |
дачарці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дачарці́ |
дачарці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дачарці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дачасава́ць
‘дачакацца каго-небудзь, чаго-небудзь; правесці час у чаканні’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дачасу́ю |
дачасу́ем |
2-я ас. |
дачасу́еш |
дачасу́еце |
3-я ас. |
дачасу́е |
дачасу́юць |
Прошлы час |
м. |
дачасава́ў |
дачасава́лі |
ж. |
дачасава́ла |
н. |
дачасава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дачасу́й |
дачасу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дачасава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дачаса́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дачаса́ны |
дачаса́ная |
дачаса́нае |
дачаса́ныя |
Р. |
дачаса́нага |
дачаса́най дачаса́нае |
дачаса́нага |
дачаса́ных |
Д. |
дачаса́наму |
дачаса́най |
дачаса́наму |
дачаса́ным |
В. |
дачаса́ны (неадуш.) дачаса́нага (адуш.) |
дачаса́ную |
дачаса́нае |
дачаса́ныя (неадуш.) дачаса́ных (адуш.) |
Т. |
дачаса́ным |
дачаса́най дачаса́наю |
дачаса́ным |
дачаса́нымі |
М. |
дачаса́ным |
дачаса́най |
дачаса́ным |
дачаса́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дачаса́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дачаса́ны |
дачаса́ная |
дачаса́нае |
дачаса́ныя |
Р. |
дачаса́нага |
дачаса́най дачаса́нае |
дачаса́нага |
дачаса́ных |
Д. |
дачаса́наму |
дачаса́най |
дачаса́наму |
дачаса́ным |
В. |
дачаса́ны (неадуш.) дачаса́нага (адуш.) |
дачаса́ную |
дачаса́нае |
дачаса́ныя (неадуш.) дачаса́ных (адуш.) |
Т. |
дачаса́ным |
дачаса́най дачаса́наю |
дачаса́ным |
дачаса́нымі |
М. |
дачаса́ным |
дачаса́най |
дачаса́ным |
дачаса́ных |
Кароткая форма: дачаса́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дачаса́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дачашу́ся |
дачэ́шамся |
2-я ас. |
дачэ́шашся |
дачэ́шацеся |
3-я ас. |
дачэ́шацца |
дачэ́шуцца |
Прошлы час |
м. |
дачаса́ўся |
дачаса́ліся |
ж. |
дачаса́лася |
н. |
дачаса́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дачаса́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.