дацэ́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дацэ́джваю |
дацэ́джваем |
2-я ас. |
дацэ́джваеш |
дацэ́джваеце |
3-я ас. |
дацэ́джвае |
дацэ́джваюць |
Прошлы час |
м. |
дацэ́джваў |
дацэ́джвалі |
ж. |
дацэ́джвала |
н. |
дацэ́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дацэ́джвай |
дацэ́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дацэ́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дацэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дацэ́нт |
дацэ́нты |
Р. |
дацэ́нта |
дацэ́нтаў |
Д. |
дацэ́нту |
дацэ́нтам |
В. |
дацэ́нта |
дацэ́нтаў |
Т. |
дацэ́нтам |
дацэ́нтамі |
М. |
дацэ́нце |
дацэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дацэнтрабе́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дацэнтрабе́жны |
дацэнтрабе́жная |
дацэнтрабе́жнае |
дацэнтрабе́жныя |
Р. |
дацэнтрабе́жнага |
дацэнтрабе́жнай дацэнтрабе́жнае |
дацэнтрабе́жнага |
дацэнтрабе́жных |
Д. |
дацэнтрабе́жнаму |
дацэнтрабе́жнай |
дацэнтрабе́жнаму |
дацэнтрабе́жным |
В. |
дацэнтрабе́жны (неадуш.) дацэнтрабе́жнага (адуш.) |
дацэнтрабе́жную |
дацэнтрабе́жнае |
дацэнтрабе́жныя (неадуш.) дацэнтрабе́жных (адуш.) |
Т. |
дацэнтрабе́жным |
дацэнтрабе́жнай дацэнтрабе́жнаю |
дацэнтрабе́жным |
дацэнтрабе́жнымі |
М. |
дацэнтрабе́жным |
дацэнтрабе́жнай |
дацэнтрабе́жным |
дацэнтрабе́жных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дацэнтравы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дацэнтравы́ |
дацэнтрава́я |
дацэнтраво́е |
дацэнтравы́я |
Р. |
дацэнтраво́га |
дацэнтраво́й дацэнтраво́е |
дацэнтраво́га |
дацэнтравы́х |
Д. |
дацэнтраво́му |
дацэнтраво́й |
дацэнтраво́му |
дацэнтравы́м |
В. |
дацэнтравы́ (неадуш.) |
дацэнтраву́ю |
дацэнтраво́е |
дацэнтравы́я (неадуш.) |
Т. |
дацэнтравы́м |
дацэнтраво́й дацэнтраво́ю |
дацэнтравы́м |
дацэнтравы́мі |
М. |
дацэнтравы́м |
дацэнтраво́й |
дацэнтравы́м |
дацэнтравы́х |
Іншыя варыянты:
дацэ́нтравы.
Крыніцы:
prym2009.
дацэ́нтравы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дацэ́нтравы |
дацэ́нтравая |
дацэ́нтравае |
дацэ́нтравыя |
Р. |
дацэ́нтравага |
дацэ́нтравай дацэ́нтравае |
дацэ́нтравага |
дацэ́нтравых |
Д. |
дацэ́нтраваму |
дацэ́нтравай |
дацэ́нтраваму |
дацэ́нтравым |
В. |
дацэ́нтравы (неадуш.) дацэ́нтравага (адуш.) |
дацэ́нтравую |
дацэ́нтравае |
дацэ́нтравыя (неадуш.) дацэ́нтравых (адуш.) |
Т. |
дацэ́нтравым |
дацэ́нтравай дацэ́нтраваю |
дацэ́нтравым |
дацэ́нтравымі |
М. |
дацэ́нтравым |
дацэ́нтравай |
дацэ́нтравым |
дацэ́нтравых |
Іншыя варыянты:
дацэнтравы́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дацэнту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дацэнту́ра |
Р. |
дацэнту́ры |
Д. |
дацэнту́ры |
В. |
дацэнту́ру |
Т. |
дацэнту́рай дацэнту́раю |
М. |
дацэнту́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дацэ́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дацэ́нцкі |
дацэ́нцкая |
дацэ́нцкае |
дацэ́нцкія |
Р. |
дацэ́нцкага |
дацэ́нцкай дацэ́нцкае |
дацэ́нцкага |
дацэ́нцкіх |
Д. |
дацэ́нцкаму |
дацэ́нцкай |
дацэ́нцкаму |
дацэ́нцкім |
В. |
дацэ́нцкі (неадуш.) дацэ́нцкага (адуш.) |
дацэ́нцкую |
дацэ́нцкае |
дацэ́нцкія (неадуш.) дацэ́нцкіх (адуш.) |
Т. |
дацэ́нцкім |
дацэ́нцкай дацэ́нцкаю |
дацэ́нцкім |
дацэ́нцкімі |
М. |
дацэ́нцкім |
дацэ́нцкай |
дацэ́нцкім |
дацэ́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дацэ́нцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дацэ́нцтва |
Р. |
дацэ́нцтва |
Д. |
дацэ́нцтву |
В. |
дацэ́нцтва |
Т. |
дацэ́нцтвам |
М. |
дацэ́нцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
дацяга́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дацяга́ны |
дацяга́ная |
дацяга́нае |
дацяга́ныя |
Р. |
дацяга́нага |
дацяга́най дацяга́нае |
дацяга́нага |
дацяга́ных |
Д. |
дацяга́наму |
дацяга́най |
дацяга́наму |
дацяга́ным |
В. |
дацяга́ны (неадуш.) дацяга́нага (адуш.) |
дацяга́ную |
дацяга́нае |
дацяга́ныя (неадуш.) дацяга́ных (адуш.) |
Т. |
дацяга́ным |
дацяга́най дацяга́наю |
дацяга́ным |
дацяга́нымі |
М. |
дацяга́ным |
дацяга́най |
дацяга́ным |
дацяга́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дацяга́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дацяга́ны |
дацяга́ная |
дацяга́нае |
дацяга́ныя |
Р. |
дацяга́нага |
дацяга́най дацяга́нае |
дацяга́нага |
дацяга́ных |
Д. |
дацяга́наму |
дацяга́най |
дацяга́наму |
дацяга́ным |
В. |
дацяга́ны (неадуш.) дацяга́нага (адуш.) |
дацяга́ную |
дацяга́нае |
дацяга́ныя (неадуш.) дацяга́ных (адуш.) |
Т. |
дацяга́ным |
дацяга́най дацяга́наю |
дацяга́ным |
дацяга́нымі |
М. |
дацяга́ным |
дацяга́най |
дацяга́ным |
дацяга́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.