дахадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дахаджу́ся |
дахо́дзімся |
2-я ас. |
дахо́дзішся |
дахо́дзіцеся |
3-я ас. |
дахо́дзіцца |
дахо́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
дахадзі́ўся |
дахадзі́ліся |
ж. |
дахадзі́лася |
н. |
дахадзі́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дахадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дахадзі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дахаджу́ |
дахо́дзім |
2-я ас. |
дахо́дзіш |
дахо́дзіце |
3-я ас. |
дахо́дзіць |
дахо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
дахадзі́ў |
дахадзі́лі |
ж. |
дахадзі́ла |
н. |
дахадзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дахадзі́ |
дахадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дахадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дахадзя́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дахадзя́чы |
дахадзя́чая |
дахадзя́чае |
дахадзя́чыя |
Р. |
дахадзя́чага |
дахадзя́чай дахадзя́чае |
дахадзя́чага |
дахадзя́чых |
Д. |
дахадзя́чаму |
дахадзя́чай |
дахадзя́чаму |
дахадзя́чым |
В. |
дахадзя́чы (неадуш.) дахадзя́чага (адуш.) |
дахадзя́чую |
дахадзя́чае |
дахадзя́чыя (неадуш.) дахадзя́чых (адуш.) |
Т. |
дахадзя́чым |
дахадзя́чай дахадзя́чаю |
дахадзя́чым |
дахадзя́чымі |
М. |
дахадзя́чым |
дахадзя́чай |
дахадзя́чым |
дахадзя́чых |
Крыніцы:
piskunou2012.
дахарахо́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дахарахо́нюся |
дахарахо́німся |
2-я ас. |
дахарахо́нішся |
дахарахо́ніцеся |
3-я ас. |
дахарахо́ніцца |
дахарахо́няцца |
Прошлы час |
м. |
дахарахо́ніўся |
дахарахо́ніліся |
ж. |
дахарахо́нілася |
н. |
дахарахо́нілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дахарахо́ніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
даха́ты
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
даха́ты |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дахаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дахаўшчы́к |
дахаўшчыкі́ |
Р. |
дахаўшчыка́ |
дахаўшчыко́ў |
Д. |
дахаўшчыку́ |
дахаўшчыка́м |
В. |
дахаўшчыка́ |
дахаўшчыко́ў |
Т. |
дахаўшчыко́м |
дахаўшчыка́мі |
М. |
дахаўшчыку́ |
дахаўшчыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дахлё́баць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дахлё́баю |
дахлё́баем |
2-я ас. |
дахлё́баеш |
дахлё́баеце |
3-я ас. |
дахлё́бае |
дахлё́баюць |
Прошлы час |
м. |
дахлё́баў |
дахлё́балі |
ж. |
дахлё́бала |
н. |
дахлё́бала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дахлё́бай |
дахлё́байце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дахлё́баўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.