дахаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дахаўшчы́к дахаўшчыкі́
Р. дахаўшчыка́ дахаўшчыко́ў
Д. дахаўшчыку́ дахаўшчыка́м
В. дахаўшчыка́ дахаўшчыко́ў
Т. дахаўшчыко́м дахаўшчыка́мі
М. дахаўшчыку́ дахаўшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)