Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

му́мія

‘пра худога або маларухомага чалавека’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́мія му́міі
Р. му́міі му́мій
Д. му́міі му́міям
В. му́мію му́мій
Т. му́міяй
му́міяю		 му́міямі
М. му́міі му́міях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

му́мія

‘забальзаміраваны труп’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́мія му́міі
Р. му́міі му́мій
Д. му́міі му́міям
В. му́мію му́міі
Т. му́міяй
му́міяю		 му́міямі
М. му́міі му́міях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

му́мія

‘мінеральная фарба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. му́мія
Р. му́міі
Д. му́міі
В. му́мію
Т. му́міяй
му́міяю
М. му́міі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

мундзі́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мундзі́р мундзі́ры
Р. мундзі́ра мундзі́раў
Д. мундзі́ру мундзі́рам
В. мундзі́р мундзі́ры
Т. мундзі́рам мундзі́рамі
М. мундзі́ры мундзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мундзі́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мундзі́рны мундзі́рная мундзі́рнае мундзі́рныя
Р. мундзі́рнага мундзі́рнай
мундзі́рнае		 мундзі́рнага мундзі́рных
Д. мундзі́рнаму мундзі́рнай мундзі́рнаму мундзі́рным
В. мундзі́рны (неадуш.)
мундзі́рнага (адуш.)		 мундзі́рную мундзі́рнае мундзі́рныя (неадуш.)
мундзі́рных (адуш.)
Т. мундзі́рным мундзі́рнай
мундзі́рнаю		 мундзі́рным мундзі́рнымі
М. мундзі́рным мундзі́рнай мундзі́рным мундзі́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мундзі́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мундзі́рчык мундзі́рчыкі
Р. мундзі́рчыка мундзі́рчыкаў
Д. мундзі́рчыку мундзі́рчыкам
В. мундзі́рчык мундзі́рчыкі
Т. мундзі́рчыкам мундзі́рчыкамі
М. мундзі́рчыку мундзі́рчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мундзія́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мундзія́ль мундзія́лі
Р. мундзія́лю мундзія́ляў
Д. мундзія́лю мундзія́лям
В. мундзія́ль мундзія́лі
Т. мундзія́лем мундзія́лямі
М. мундзія́лі мундзія́лях

Крыніцы: sbm2012.

муні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. муні́зм
Р. муні́зму
Д. муні́зму
В. муні́зм
Т. муні́змам
М. муні́зме

Крыніцы: piskunou2012.

муні́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. муні́т муні́ты
Р. муні́та муні́таў
Д. муні́ту муні́там
В. муні́та муні́таў
Т. муні́там муні́тамі
М. муні́це муні́тах

Крыніцы: piskunou2012.

муні́тка

‘жан. да муніт - прадстаўнік пэўнага рэлігійнага аб'яднання’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. муні́тка муні́ткі
Р. муні́ткі муні́так
Д. муні́тцы муні́ткам
В. муні́тку муні́так
Т. муні́ткай
муні́ткаю		 муні́ткамі
М. муні́тцы муні́тках

Крыніцы: piskunou2012.