загірчэ́ць
‘зарыкаць, загыркаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загірчу́ |
загірчы́м |
| 2-я ас. |
загірчы́ш |
загірчыце́ |
| 3-я ас. |
загірчы́ць |
загірча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
загірчэ́ў |
загірчэ́лі |
| ж. |
загірчэ́ла |
| н. |
загірчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загірчы́ |
загірчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загірчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загісто́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
загісто́раны |
загісто́раная |
загісто́ранае |
загісто́раныя |
| Р. |
загісто́ранага |
загісто́ранай загісто́ранае |
загісто́ранага |
загісто́раных |
| Д. |
загісто́ранаму |
загісто́ранай |
загісто́ранаму |
загісто́раным |
| В. |
загісто́раны (неадуш.) загісто́ранага (адуш.) |
загісто́раную |
загісто́ранае |
загісто́раныя (неадуш.) загісто́раных (адуш.) |
| Т. |
загісто́раным |
загісто́ранай загісто́ранаю |
загісто́раным |
загісто́ранымі |
| М. |
загісто́раным |
загісто́ранай |
загісто́раным |
загісто́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
загла́банне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
загла́банне |
| Р. |
загла́бання |
| Д. |
загла́банню |
| В. |
загла́банне |
| Т. |
загла́баннем |
| М. |
загла́банні |
Крыніцы:
piskunou2012.
загла́баны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
загла́баны |
загла́баная |
загла́банае |
загла́баныя |
| Р. |
загла́банага |
загла́банай загла́банае |
загла́банага |
загла́баных |
| Д. |
загла́банаму |
загла́банай |
загла́банаму |
загла́баным |
| В. |
загла́баны (неадуш.) загла́банага (адуш.) |
загла́баную |
загла́банае |
загла́баныя (неадуш.) загла́баных (адуш.) |
| Т. |
загла́баным |
загла́банай загла́банаю |
загла́баным |
загла́банымі |
| М. |
загла́баным |
загла́банай |
загла́баным |
загла́баных |
Крыніцы:
piskunou2012.
загла́бацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загла́баюся |
загла́баемся |
| 2-я ас. |
загла́баешся |
загла́баецеся |
| 3-я ас. |
загла́баецца |
загла́баюцца |
| Прошлы час |
| м. |
загла́баўся |
загла́баліся |
| ж. |
загла́балася |
| н. |
загла́балася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загла́байся |
загла́байцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загла́баўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
загла́баць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загла́баю |
загла́баем |
| 2-я ас. |
загла́баеш |
загла́баеце |
| 3-я ас. |
загла́бае |
загла́баюць |
| Прошлы час |
| м. |
загла́баў |
загла́балі |
| ж. |
загла́бала |
| н. |
загла́бала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загла́бай |
загла́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загла́баўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загла́бванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
загла́бванне |
| Р. |
загла́бвання |
| Д. |
загла́бванню |
| В. |
загла́бванне |
| Т. |
загла́бваннем |
| М. |
загла́бванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
загла́бваць
‘прысвойваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загла́бваю |
загла́бваем |
| 2-я ас. |
загла́бваеш |
загла́бваеце |
| 3-я ас. |
загла́бвае |
загла́бваюць |
| Прошлы час |
| м. |
загла́бваў |
загла́бвалі |
| ж. |
загла́бвала |
| н. |
загла́бвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загла́бвай |
загла́бвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загла́бваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.