загірчэ́ць

‘зарыкаць, загыркаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загірчу́ загірчы́м
2-я ас. загірчы́ш загірчыце́
3-я ас. загірчы́ць загірча́ць
Прошлы час
м. загірчэ́ў загірчэ́лі
ж. загірчэ́ла
н. загірчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. загірчы́ загірчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загірчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)