Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абеёіклоуфыэя

умясі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умяшу́ уме́сім
2-я ас. уме́сіш уме́сіце
3-я ас. уме́сіць уме́сяць
Прошлы час
м. умясі́ў умясі́лі
ж. умясі́ла
н. умясі́ла
Загадны лад
2-я ас. умясі́ умясі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умясі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умясцё́х

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
умясцё́х - -

Крыніцы: piskunou2012.

умясці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умяшчу́ся уме́сцімся
2-я ас. уме́сцішся уме́сціцеся
3-я ас. уме́сціцца уме́сцяцца
Прошлы час
м. умясці́ўся умясці́ліся
ж. умясці́лася
н. умясці́лася
Загадны лад
2-я ас. умясці́ся умясці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час умясці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умясці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умяшчу́ уме́сцім
2-я ас. уме́сціш уме́сціце
3-я ас. уме́сціць уме́сцяць
Прошлы час
м. умясці́ў умясці́лі
ж. умясці́ла
н. умясці́ла
Загадны лад
2-я ас. умясці́ умясці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умясці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умята́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. умята́ецца умята́юцца
Прошлы час
м. умята́ўся умята́ліся
ж. умята́лася
н. умята́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умята́ю умята́ем
2-я ас. умята́еш умята́еце
3-я ас. умята́е умята́юць
Прошлы час
м. умята́ў умята́лі
ж. умята́ла
н. умята́ла
Загадны лад
2-я ас. умята́й умята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умя́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умя́ты умя́тая умя́тае умя́тыя
Р. умя́тага умя́тай
умя́тае		 умя́тага умя́тых
Д. умя́таму умя́тай умя́таму умя́тым
В. умя́ты (неадуш.)
умя́тага (адуш.)		 умя́тую умя́тае умя́тыя (неадуш.)
умя́тых (адуш.)
Т. умя́тым умя́тай
умя́таю		 умя́тым умя́тымі
М. умя́тым умя́тай умя́тым умя́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умя́ты умя́тая умя́тае умя́тыя
Р. умя́тага умя́тай
умя́тае		 умя́тага умя́тых
Д. умя́таму умя́тай умя́таму умя́тым
В. умя́ты (неадуш.)
умя́тага (адуш.)		 умя́тую умя́тае умя́тыя (неадуш.)
умя́тых (адуш.)
Т. умя́тым умя́тай
умя́таю		 умя́тым умя́тымі
М. умя́тым умя́тай умя́тым умя́тых

Кароткая форма: умя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умя́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. умя́ціна умя́ціны
Р. умя́ціны умя́цін
Д. умя́ціне умя́цінам
В. умя́ціну умя́ціны
Т. умя́цінай
умя́цінаю		 умя́цінамі
М. умя́ціне умя́цінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умя́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. умя́цінка умя́цінкі
Р. умя́цінкі умя́цінак
Д. умя́цінцы умя́цінкам
В. умя́цінку умя́цінкі
Т. умя́цінкай
умя́цінкаю		 умя́цінкамі
М. умя́цінцы умя́цінках

Крыніцы: piskunou2012.