умя́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. умя́ціна умя́ціны
Р. умя́ціны умя́цін
Д. умя́ціне умя́цінам
В. умя́ціну умя́ціны
Т. умя́цінай
умя́цінаю		 умя́цінамі
М. умя́ціне умя́цінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)